ذکر توسل آخر جلسه ویژۀ شب جمعه به نفسِ حاج سید محمد جوادی

خونِ خوبان همه فدایِ حسین

جان به قربانِ بچه هایِ حسین

خوش به احوال هفت پشتِ کسی

که شده نوکر و گدایِ حسین

میرسی در مسیرِ سیر و سلوک

آخرِ سر به کربلایِ حسین

بخداوند قسم شفا بخش است

تربت و نذری و غذایِ حسین

 بعدِ روضه عجیب میچسبد

دو سه تا حَبه قند و چایِ حسین

 همۀ دلخوشیِ من روضه ست

پس نكن ناخوشم خدایِ حسین

تا محرم مرا نگه دارید

دلِ من لک زده برایِ حسین ...

 

*مگه میشه شما شبِ جمعه دلت حرم نباشه ... حسین .. والله ما خیلی کار داریم .. خیلی روزا و شبایِ سختی روبرومونه این همه برا دنیامون کار میکنیم .. آیا شده بشینیم فکر کنیم برا شبِ اول قبر چی کار کنیم .. لااقل یه جور کار رو با ابی عبدالله ببندیم ، بگو تا نفس داشتم برات ناله زدم ... *

 

تا محرم مرا نگه دارید

دلِ من لک زده برایِ حسین ...

می کُشد عاقبت مرا داغِ

تنِ عریان و بوریایِ حسین ...

ای خدا بعدِ مرگ اجازه بده

كه بیایم به روضه هایِ حسین

شاعر : رضا قربانی

____________

اشکِ تو بقیع را انارستان کرد

آفاقِ مدینه را نگارستان کرد

عباسِ تو در اوج عطش اُمِ بنین

از آب گذشت و کارِ کارستان کرد ...

شاعر : محمدجواد غفورزاده (شفق)

«صل الله علیک یا مظلوم یا اباعبدالله ...»

منو جدا شدن از کویِ تو خدا نکند

خدا هرآنچه کند از تو ام جدا نکند

.