ای ذکر جان، ثنای تو یا باقر العلوم

ای ذکر جان، ثنای تو یا باقر العلوم

                                             وی حرف دل دعای تو یا باقرالعلوم

ای مصطـــفی سلام فرستاده سوی تو

                                             از جــــــــانب خدای تو یا باقرالعلوم

دشنام داد دشمن و گـــــــردید عاقبت

                                            شــــرمنده از عطای تو یا باقر العلوم

هر دم هـــــــــزار قافلۀ دل کند صفا

                                            در صحن بــا صفای تو یا باقر العلوم

جُرم من و شفـاعت تو ای شفیع خلق

                                            درد مـــــــن و دوای تو یا باقر العلوم

علم و کمال و حکمت و توحید جان گرفت

                                            از نطق جـــان فزای تو یا باقر العلوم

فردابه خُلد ناز فـــــــروشم، اگــر شوم

                                             محشور بــــــــا ولای تو یا باقرالعلوم

یک لحظه وا کند گره از کـــــار عالمی

                                             دست گــــــره گشای تو یا باقر العلوم

دردا که صبح و شام هـــشام از ره ستم

                                              کوشید بــــــر جفای تو یا باقر العلوم

یا این ههمه عنایت و لطف و عطا نبود

                                               زهــــر ستم سزای تو یا باقر العلوم

در گوشۀ بقیع مزار غـــــریب تو است

                                              تـــــــاریخ رنجهای تو یا باقر العلوم

بالله قسم رواست کــــــه چشم تمام خلق

                                              خون گرید از برای تو یا باقر العلوم

مظلوم زیست کردی و مسموم کین شدی

                                               این بود مــــاجرای تو یا باقر العلوم

دردا که شد نـــــهان به دل خاک در بقیع

                                                   روی خـدا نمای تو یا باقر العلوم

شهر مدینه شهر نــــــــبی لاله زار وحی

                                                  گـــردید کربلای تو یا باقر العلوم

هر جا سفر کنم دل مــن در بقیع تو است

                                                 دارم به سر هوای تو یا باقر العلوم