مناجات و توسل به امام زمان روحی الفدا و روضۀ حضرت زینب کبری سلام الله علیها ویژه ماه مبارک رمضان به نَفسِ حاج محمود کریمی

«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّل فَرَجَهم» «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ» «أَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذى لا إِلـهَ إِلاّ هُو الْحَىُّ الْقَیُّومُ ذُوالجَلالِ وَ الإِکْرامِ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» «اَللّـهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ الَّذي اَنْزَلْتَ فيهِ الْقُرْآنَ، وَافْتَرَضْتَ على عِبادِكَ فيهِ الصِّيامَ، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَارْزُقْني حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرامِ في عامي هذا وَفي كُلِّ عام، وَاغْفِرْ لي تِلْكَ الذُّنُوبَ الْعِظامَ، فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُها غَيْرُكَ يا رَحْمنُ یاعَلاّم» «اِلٰهیٓ اَلعَفو....» «صَلَّ اللّه عَلَیکَ یا مَولای یا صاحِبِ الزَمان» این همه در جستجویِ خویش حیرانم مَکن بهر دیدارِ رُخَت سر در گریبانم مکن دستِ رَد بر سینه ‌‌ی این سائلِ محزون مزن ناامید از درگهت ای جانِ جانانم مکن دردِ جان فرسایِ هجرانت مرا از پا فکند گر تو می خواهی کِشم این درد ، درمانم مکن تا بپویم راه مَرضیهِ تورا در زندگی استقامت ده به من ، چون بید لرزانم مکن از پریشانیِ هجرانِ تو جان آمد به لب جانِ زهرا ، بیش از این دیگر پریشانم مکن عینِ احسان ، نعمتِ دیدارِ ماه روی توست از تو گر کم می ‌شود ، مشمولِ احسانم مکن سائلی هستم که پیمان با تو بستم در اَلَست لحظه ای غافل مرا از عهد و پیمانم مکن «صَلَّ اللّه عَلَیکَ یا مَولای یا صاحِبِ الزَمان» *درعالم مکاشفه امام زمان رو زیارت کرد، دیدخیلی گریۀ شدیدی ، حال امام زمان رو بهم ریخته.آقاجان! برای جدّت حسین اینطوری ناله میزنی؟ فرمود جدّ غریبم هم بر این مصیبت ناله میزنه، آقاجان! برای عموجانت عباس گریه میکنید؟ فرمود:عموجانم هم براین روضه گریه میکنه...آقاجان! برای بدن پاره پارهٔ علی اکبر؛گلویِ علی اصغر...همه روسوال کرد آقاجان برای کی داری اینطوری ناله میرنی ؟«امام رضا هم ناله میرنه برای این مصیبت» فرمود:من دارم گریه میکنم برای مصیباتِ عمه جانم زینب...داشت می دیدجدّغریبم ،سربُریدش داشت قرآن میخوند،چوب خیزران بالا رفت برلب ودندان حسین...«بِحقِ الحُسَین، الهی العفو..» .