سینه زنی و توسل ویژۀ شهادت امام حسن عسکری علیه السلام سیدمهدی میرداماد

سیرتش نه در حقیقت صورت دنیایی اش ماه را شرمندۀ خود میکند زیبایی اش

میچکد نهج البلاغه از لب پایینی اش میرسد آیات قرآن از لب بالایی اش

لحظه لحظه خیر او حتما به مردم میرسد آن کسی که جامعه بوده دَمِ لالایی اش

جامعه عجل فرج به به چه تلفیقی شده است نسبت فرزندی اش با نسبت بابایی اش

سیزده دیگر برای هیچ روزی نحس نیست یازده در ذکر، بالا میرود کارایی اش

نوکر اربابم و یک بخش از آقایی ام بی برو برگرد دارد ریشه در آقایی اش

طعم توحید و امامت را به هم آمیخته نیمه ی مَکّیِ او، با نیمِ سامرّایی اش

هر قدر که خسته باشی بعد از آن دیوارها رو براهت میکند یک استکان از چایی اش

از حرم برگشته میداند که وقتِ بازگشت چاییِ دوم دو چندان میشود گیرایی اش

چون که تنها میروی هرگز به سامرا نرو چون خجالت میکشد تنهایی از تنهایی اش

.