نمایش جزئیات
روضه وفات حضرت اُم البَنین سلام الله علیها حاج مجتبی رمضانی
هر چه دارم همه از حضرت اُمُّ الْقَمَر است
بهترین شغل، فقط خدمت اُمُّ الْقَمَر است
پدرم جزءِ غلامان همین خانم بود
پس از او هم پسرش رعیت اُمُّ الْقَمَر است
دست خالی ز در خانه ی لطفش نروم
دادن حاجت من عادت اُمُّ الْقَمَر است
رزق سالانه ی خود را ز درش می گیرم
سفره ی من همه از برکت اُمُّ الْقَمَر است
زائر ماه، به عرشِ حرمُ الله شدن ...
به خدا در گِرُوِ دعوت اُمُّ الْقَمَر است
*ان شا ءالله قسمت بشه بری مدینه، خانمارو تو بقیع راه نمیدن، اما می بینی کنار یه پنجره خیلی شلوغه، اونایی که سفر اولن تعجب میکنن، میرن کنار این پنجره، سؤال میکنن چرا این خانوما اینجا جمع شدن؟ میگن: پشت این پنجره، قبر مادرِ ابالفضله... خانوما گندم میریزن برا کبوترا ..*
آه، که سنگ مزارش شده خاک آلوده
خاک قبرش سند غربت اُمُّ الْقَمَر است
کاش ، یک روز ، ببینیم ، که سقاخانه
در کنار حرم و تربت اُمُّ الْقَمَر است
هر کجایی که سخن از ادب عباس است
مطمئناً پس از آن صحبت اُمُّ الْقَمَر است
*اُم البنین، ازدواج کرده، تازه داره میاد خونه شوهرش امیرالمومنین، گفت اول بگید دختر بزرگش بیاد دَم در...
نوشتن: زینبین وحسنین اومدن دَم در، فرمود: یا زینب "سادتِی! أنَا هُنا خادِمَةٌ عِندَکُمْ جِئْتُ لِخِدْمَتِکُمْ" من خدمت کار شمام "فَهَلْ تَقْبِلُونِی بِهذَا الشَّرْطِ... وَ إلّا فَإنِّی راجِعَةٌ" اگه به این شرط من و قبول دارید وارد بشم...
امامحسن جواب داد، پسر بزرگ جواب داد، صدا زد: خانوم! "اَنتِ عزیز و هذا البَیت، بَیتُک "شما خیلی بزرگوارید ، اینجا هم خونه ی شماست بفرمایید ...*
هر کجا که سخن از ادب عباس است
مطمئناً پس از آن صحبت از اُمُّ الْقَمَر است
پسرش آخر مردانگی و غیرت بود
هیبتش ارثیه ی هیبت اُمُّ الْقَمَر است
یک نفر گفت، که قبر پسرت کوچک بود
این سخن، خود سبب حیرت اُمُّ الْقَمَر است
شرم، از مادر اصغر بخدا پیرش کرد
مشکِ پاره سبب خجلت اُمُّ الْقَمَر است
.