مناجات وتوسل ویژهٔ روزعرفه اجرا شده به نفس حاج میثم‌مطیعی

برایت گرچه بی حاصل تر از خاک بیابانم
ببار ای ابر رحمت بر سرم، دلتنگ بارانم

*خدایِ من! معبودِ من!...*

مگر تطهیر در دریای لطفت چاره ام باشد
برای من که بیش از هرکسی آلوده دامانم

*همین اول کار بهت بگم، تا آخرش بازم میگم، هزار بارم میگم: من امروز به یه امیدی اومدم دَرِ خونه ی تو، شنیدم امروز آلوده ها رو یه جور دیگه نگاه میکنی، خودم رو رسوندم...*

من آن رودم که میدانم به جز راه تو بیراهه است
ولی با بی حیایی همچنان در حالِ طغیانم

*بنده که بی حیا بشه کارش سخت میشه، اما من هنوز امید دارم، ما از همه جا موندیم، نه به صحرای عرفات راهمون دادن، نه کربلا تونستیم بریم، بیچاره ها کجا دارن برن؟*

اگر ای تکیه گاه محکم از من دست برداری
فرو شاید بریزد بعد از آن دیوارِ ایمانم

چه دارم از خودم غیر از نیاز دائمی، اما
تویی هم صاحبِ دندانم و هم صاحب نانم

ببین دلگیرم از دنیا و هم از مردمِ دنیا
که هم آزرده از اینم، که هم آزرده از آنم

*من فقط خودت رو دارم، اینقدر به دیگران امید بستم خسته شدم، الان دیگه کسی برام جز خودت نمونده...*

چه رحمانی که اندک نیکی ام را هم عیان کردی
چه ستاری که بستی چشم بر عِصیان پنهانم

*یه کارایی کردم که فقط خودت می دونی، یه بی آبرویی هایی کردم فقط خودت می دونی، امروز اونارو ببخش، اگه مردم می فهمیدن دیگه نگام هم نمی کردن، اگر زمین از گناه من آگاه بود من رو در خودش فرو می برد،اگر کوها خبر داشتن من رو در هم می کوبیدن، دریاها من رو غرق می کردن...*

اگر عُمری سر گردن فرازی داشتم ای دوست
ببین امروز از شرمندگی سر در گریبانم

چی ام؟ هیچی که در انبوه نعمت بود عُمری را
من از اوصاف حالِ خود، همین اندازه می دانم

شاعر ميلاد حبيبي

*دستات رو بلند کن دَرِ خونه ی خدا، ای خدا! امروز برای ما بیچاره ها روزِ مهمی است، روایت داریم بیچاره کسی است که ماهِ رمضان بخشیده نشه، این بیچاره فقط یه راه داره، مگر روز عرفه یه فکری به حالِ خودش بکنه، بحق امام حسین، دستات رو بلند کن: الهی العفو...*