نمایش جزئیات
توسل ومناجات با خدا ویژه ماه مبارک رمضان اجرا شده شب دهم رمضان ۱۴۰۱به نفسِ حاجمهدی رسولی
ای دوای درون خسته دلان
مرهم سینه ی شکسته دلان
مرحمی لطف کن که خسته دلم
مرحمت کن که بس شکسته دلم
گر چه من سر به سر گنه کردم
نامه ی خویش را سیه کردم
تو در این نامه ی سیاه نبین
کرم خویش بین گناه مبین
با وجود گناهکاریها
از تو دارم امید واری ها
زان که بر توست اعتماد همه
ای مراد من و مراد همه
تو کریمی و بی نوای توأم
پادشاهی و من گدای توأم
نی گدایی که این و آن خواهم
کام دل آرزوی جان خواهم
بلکه باشد گدایی هم دردی
اشکِ سرخی و چهره ی زردی
چون بخاک اُفتم به صد خاری
تو زخاکم ز لطف برداری
بس بوَد این که سوختم یکبار
وَقِنَا رَبَّنا عَذَابَ النَّارِ)،
آتش از چون منی چه افروزد
بلکه دوزخ زننگ من سوزد
گنَهم بخش و طاعتم بپذیر
که همین دارم از قلیل و کثیر
در شب تیره چون دهم جان را
همرهم کن چراغ ایمان را