روضه و توسل ویژهٔ شهادت امام صادق علیه السلام اجرا شده ۱۴۰۲به نفسِ استاد غفوریان

 "بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ..يا اللهُ يا رَحْمنُ يا رَحِيمُ يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَي دِينِكَ"

خدایا به حق امام صادق علیه السلام،قسمت میدیم ما را شیعه واقعی امام صادق ع زنده بدار و بمیران به برکت صلواتی بر محمد و آل محمّد...

"اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا"

سایه‌نشینِ رحمتِ شیخ الائمه ایم

*میدونی یعنی چی؟ یعنی هر چی داریم از امام صادق داریم ،سیدا شال سیدیشون رو از امام صادق دارند، امام حسینیا روضه ها رو از امام صادق دارید..*

سایه نشین رحمت شیخُ الائمه ایم
حیرانِ از کرامت شیخُ الائمه‌ایم

*هرجا می‌نشست می‌گفت روضه حسین بخونید، ابوهارون به شیعه های ما بگو، سری به نیزه بلند است..ابوهارون بگو جد ما رو بی هوا زدنا...به یکی، یکی از شاگردانش سفارش میکرد، زراره از عمو عباسم یادت نره وا، راستی یه طفل شش ماهه هم از دست دادیما..راستی تو ماها یه دختر سه ساله رو هم کتک زدنا....*

سینه به سینه لطف مدامش به ما رسید
لبریزِ از مَحبت شیخُ الائمه‌ایم

در عرصه‌ی قیامت و آن روزِ بی کسی
ما شامل شفاعتِ شیخُ الائمه‌ایم

*می‌دونی یعنی چی؟ فردا قیامت میفرماید اینا گریه کنه مادرمنن،اینا برا جدمون حسین خوب گریه می‌کردند، اینا تا می‌گفتیم حسین داد میزدند.....حسین...*

یک گوشه از مصیبت او قبر خاکی‌اش
در حسرتِ زیارت شیخُ الائمه‌ایم

*آقا! امامزاده های ما حرم دارن تو نداری، الهی بمیرم بی حرمی،الهی بمیرم غریبی..
اما بذار روضه بخوانم..میگه آقا در حال نماز بود،یه مرتبه دیدن بی هوا ریختن تو خونه اش،یکی از پشت بام خانه ریخت،مقتل میگه..یکی بی هوا از پشت بام خانه، یه عده هم در خونه اش رو آتش زدن..*

خانه ات بی خبر از آتش سوخت 
چه بگویم؟ دل همسایه به حالت سوخت

*همسایه ها اومدن بیرون، دیدن یه پیرمرد رو، ریسمان به دستش، آه پشت مرکب می کشیدن...*

اصلاً این مرد مگر پای دویدن دارد
پیرمردی که خمیده است کشیدن دارد

*پیرمرد و بکشی، با صورت رو زمین میخوره، تا زمین میخورد، یاد مادرش می افتاد.. بریم کوچه بنی هاشم..*

هیچکی نبود بگه، این گل که پرپره
این زن که میزنی ناموس حیدره

از عمد مادر و پیش پسر زدن
از عمد با لگد محکم به در زدند

چرا؟ گفتند اگر زهرا رو بزنیم علی خونه نشین میشه، یازهرا...بچه ها درست زدند، علی خونه نشین شد...یه جای دیگه رو هم،گفتند اگه یه نفر وبزنیم  اون یکی  دیگه زمین گیر میشه..لذا روز عاشورا، صدا زد حرمله، علی اصغر و بزن، حسین زمین گیر میشه، حسین از پا افتاد...*

*هر جا نشستی ناله بزن یا حسین ..*