مدح و توسل ویژۀ ایام ولادتِ حضرت رقیه سلام الله علیها بنفسِ حاج حیدر خمسه

رقیه ، رقیه قلبِ منم جلا بده رقیه ، رقیه به خاطر خدا بده رقیه ، رقیه عیدی یه کربلا بده

دختر بگو ملیکهء هفت آسمان بخوان دختر بگو فرشتهء کون و مکان بخوان

در مکتب سه سالهء توحید پا گرفت چادر نماز کوچک او را جنان بخوان

بنویس دختر از دو‌طرف خط فاصله یعنی برایِ حضرت عباس جان بخوان

 

*برات تولد گرفتن خانم ..اما بی بی جانم ما میخوایم به عالم بگیم برا دختر سه ساله گل میارن ..عروسک میارن .. براش تولد میگیرن ..بگو خانم کادو چشمِ خیس به کارت میاد ..طرف شاید تو خرج زندگیشم مونده باشه ما وقتی صحبت روضه میشه میگه این سهم خانم ..ان شالله فردا قیامت این خانم میاد شفاعتِ ما رو میکنه...دست ما رو تو دستِ باباش میزاره .. خانم ..بابات حرفِ تو رو زمین نمیزنه ..به بابات بگو ما دلمون برا حرمش تنگ شده ..*

 

داری گره به کار فرو بسته ای اگر هر وقت دل شکسته شدی آن زمان بخوان

ما را بر آستان بطلب زائرت شوم

 

*پیر مردامون برا دختربچه ت گریه میکنن...اما به مشت پیرمرد هم کربلا .. با عصا اومدن ..*

 

ما را بر آستان بطلب زائرت شوم ما را بر آستان تو به پابوستان بخوان

از مُلک تا مَلک سر این سفره سائلند او را کریم زادهء گسترده خوان، بخوان

او را همیشه فاطمهء کربلا بگو اما همیشه فاطمهء قد کمان بخوان

وقتی قدم ‌به ساحت خورشید میزنی خاموش محتشم ولی ای روضه خوان بخوان...

کشتی شکست خورده نه ، او خود سفینه است اصلاً دمشق بی بیِ‌مان خود مدینه است

جشنی گرفته بود پُر از دلبری براش

 

*هر کی چشماش بارونی شد برا همه دعا کنه ..بی بی جان ، حاجت دارم ، خانم جان...میدونی ما اجدادمونم کنیز و غلامت بودن .. بی بی جان دلمون گرفته ..الهی دورت بگردم .. پا داری بیای روضه ی ما ؟! نه والله .. *

 

جشنی گرفته بود پُر از دلبری براش جشنِ تولدی که شده محشری براش

کیکی که یا رقیه به رویش نوشته بود آماده کرده بود دم آخری براش

گیسویِ تاب خوردهء با تور بسته داشت یک‌ بال هم گذاشته عین پری براش

نجمه گرفته جای عمویِ بزرگ او یک سینه ریز نقره ای مرمری براش

در سومین بهاره ی جشن تولدش هدیه گرفته بود عمو روسری براش

آورده بود یک گل سر یک نفر که هست در بین دختران چقدر مشتری براش

 

*چه گل سری .. با مو کشیدن ..*

 

اکبر برای هدیه عروسک گرفته بود از این نداشت تحفه ی زیباتری براش

اصلاً حسین موافق با گوشواره نیست اصرارِ عمه بود که یا می خری براش -

- یا لا اقل اجازه بده من بیاورم تا خاطرِ خوشی شود این آخری براش

... اما چه حیف شد ز فلک تاج برده اند هر چه گرفته بود به تاراج برده اند

شاعر : #محمد_عظیمی

چون شده حیدری تبار؛ رقیّه هست اعجوبه‌ی وقار؛ رقیّه مثل عمّه شد استوار؛ رقیّه گرچه دیده سه تا بهار؛ رقیّه در کمالات؛ او مثال ندارد

غیر راه علی مسیر ندیدم داخل خانه‌اش صغیر ندیدم سر بلندند؛ سر به زیر ندیدم من در این خانه غیر شیر ندیدم شیر بودن که سنّ و سال ندارد

دست به دیوار رفت مسخره کردند کوچه هر بار رفت مسخره کردند بین انظار رفت مسخره کردند سر بازار رفت مسخره کردند معجر پاره قیل و قال ندارد