اشعار اجرا شده در همایش صدای مردم ، به نفسِ کربلایی محمد حسین پویانفر

آن ها كه رفته اند همیشه به خواب جهل
سیراب می شوند فقط از سراب جهل
 
مولاست بابِ علمِ نبی ، در مقابلش
بابی اگر گشوده شود ، هست باب جهل
 
جهل است جهل ، حلقۀ مفقودۀ نفاق
جمعِ سقیفه جمع نشد در غیابِ جهل
 
از استخوان در گلویِ مرتضی بپرس
با او چه كرد چهرۀ مذهب مآب جهل
 
نتوان كشید دستِ خدا را به ریسمان
بسته شده است دست علی با طناب جهل
 
طلحه نداشت طاقت نان جوی علی
از هوش رفته بود ز بوی كباب جهل
 
شاید زبیر باشی و با آن همه جهاد
ناباورانه كشته شوی در ركاب جهل
 
یک شام با معاویه، یک صبح با علی
مروان كه بود؟ حقّۀ زیر نقاب جهل
 
گاهی حرام قطعی قرآن حلال شد
آنجا كه عمروعاص بریزد شراب جهل
 
سخت است در نگاه خوارج ، به نیزه ها
تشخیص آیه هایِ خدا از كتاب جهل
 
گاهی نفاق ، حجت الاسلام می شود
پشتِ جناب شیخ می آید جناب جهل
 
فریاد می كشیم سر خطبۀ نفاق
لبخند می زنیم ولی در جوابِ جهل
 
با مرگ ، صبحِ واقعه بیدار می شود
آنكس كه خویش را زده باشد به خوابِ جهل
 
شاعر : محمد رسولی