دعای ابوحمزه ثمالی به نفسِ حاج محمدرضا غلامرضازاده اجرا شده شب ششم ماه مبارک رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَهِ وَفی کُلِّ ساعَهٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً   أَسْتَغْفِرُاللهَ الَّذى لا إِلـهَ إِلاّ هُو الْحَىُّ الْقَیُّومُ ، الرَّحْمنُ الرَّحیمُ ، ذُوالجَلالِ وَ الإِکْرامِ ، وَ أَسْأَلُهُ اَنْ یَتُوبَ عَلَىَّ تَوْبَةَ عَبد ذَلیل خاضِع فَقیر بائِس مِسْکین ( مُسْتَکین ) مُسْتَجیر لایَمْلِکُ لِنَفْسِهِ نَفْعاً وَ لاضَرّاً وَ لا مَوْتاً وَ لا حَیاةً وَ لانُشُوراً   فَوَ عِزَّتِكَ یَا سَیِّدِی لَوْ نَهَرْتَنِی مَا بَرِحْتُ مِنْ بَابِكَ،*مولایِ من خدایِ من اگه منو از درِ خانه ات برانی من هرگز از درِ خانه ابت جایی نمی رم ..* وَ لا كَفَفْتُ عَنْ تَمَلُّقِكَ، لِمَا انْتَهَى إِلَیَّ مِنَ الْمَعْرِفَةِ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ، وَ أَنْتَ الْفَاعِلُ لِمَا تَشَاءُ، تُعَذِّبُ مَنْ تَشَاءُ بِمَا تَشَاءُ كَیْفَ تَشَاءُ، وَ تَرْحَمُ مَنْ تَشَاءُ بِمَا تَشَاءُ *تو هر کاری دلت بخواد میتونی انجام بدی* كَیْفَ تَشَاءُ، لا تُسْأَلُ عَنْ فِعْلِكَ،*کسی نمی تونه ازت سوال کنه * وَ لا تُنَازَعُ فِی مُلْكِكَ، وَ لا تُشَارَكُ فِی أَمْرِكَ*کسی جرات نمی کنه در امرِ تو در خلقتِ تو مشارکت کنه *   وَ لا تُضَادُّ فِی حُكْمِكَ، وَ لا یَعْتَرِضُ عَلَیْكَ أَحَدٌ فِی تَدْبِیرِكَ ، لَكَ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ، *خلق کردن و دستور دادن فقط مخصوصِ تو هست* تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ، یَا رَبِّ هَذَا مَقَامُ مَنْ لاذَ بِكَ، *خدایا یه بنده ای داره باهات حرف میزنه که در مقامیِ که به تو پناه آورده* وَ اسْتَجَارَ بِكَرَمِكَ، وَ أَلِفَ إِحْسَانَكَ وَ نِعَمَكَ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الَّذِی لا یَضِیقُ عَفْوُكَ، وَ لا یَنْقُصُ فَضْلُكَ، وَ لا تَقِلُّ رَحْمَتُكَ، وَ قَدْ تَوَثَّقْنَا مِنْكَ بِالصَّفْحِ الْقَدِیمِ، وَ الْفَضْلِ الْعَظِیمِ، وَ الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ *تجلی رحمت واسعۀ خدا ابی عبداللهِ ...*   أَ فَتَرَاكَ یَا رَبِّ تُخْلِفُ ظُنُونَنَا،*ما به تو حسنِ ظن داریم* أَوْ تُخَیِّبُ آمَالَنَا، *ما آرزو داریم* كَلّا یَا كَرِیمُ  فَلَیْسَ هَذَا ظَنُّنَا بِكَ، وَ لا هَذَا فِیكَ طَمَعُنَا، *ما طمع بهت داریم .. ما با امیدی این شبا میایم درِ خانه ات خدا نکنه کسی ناامید از درِ خونه ت بره .. * یَا رَبِّ إِنَّ لَنَا فِیكَ أَمَلاً طَوِیلاً كَثِیراً، إِنَّ لَنَا فِیكَ رَجَاءً عَظِیماً، عَصَیْنَاكَ *معصیتِ تو رو کردم * وَ نَحْنُ نَرْجُو أَنْ تَسْتُرَ عَلَیْنَا، وَ دَعَوْنَاكَ وَ نَحْنُ نَرْجُو أَنْ تَسْتَجِیبَ لَنَا، فَحَقِّقْ رَجَاءَنَا مَوْلانَا، فَقَدْ عَلِمْنَا مَا نَسْتَوْجِبُ بِأَعْمَالِنَا *ما همَمون میدونیم مستحق این همه لطفِ تو نیستیم ..* وَ لَكِنْ عِلْمُكَ فِینَا وَ عِلْمُنَا بِأَنَّكَ لا تَصْرِفُنَا عَنْكَ، وَ إِنْ كُنَّا غَیْرَ مُسْتَوْجِبِینَ لِرَحْمَتِكَ فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَیْنَا وَ عَلَى الْمُذْنِبِینَ بِفَضْلِ سَعَتِكَ   فَامْنُنْ عَلَیْنَا بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ، وَ جُدْ عَلَیْنَا، فَإِنَّا مُحْتَاجُونَ إِلَى نَیْلِكَ *ما نیاز داریم به تو ، ما محتاحِ به تو هستیم ، ما فقیریم ..* یَا غَفَّارُ بِنُورِكَ اهْتَدَیْنَا، وَ بِفَضْلِكَ اسْتَغْنَیْنَا، وَ بِنِعْمَتِكَ أَصْبَحْنَا وَ أَمْسَیْنَا *شب و روزمونُ با نعمتِ تو سر می کنیم* ذُنُوبُنَا بَیْنَ یَدَیْكَ، نَسْتَغْفِرُكَ اللَّهُمَّ مِنْهَا وَ نَتُوبُ إِلَیْكَ، تَتَحَبَّبُ إِلَیْنَا بِالنِّعَمِ، وَ نُعَارِضُكَ بِالذُّنُوبِ، خَیْرُكَ إِلَیْنَا نَازِلٌ *هرچی خوبیِ از تو به ما میرسه* وَ شَرُّنَا إِلَیْكَ صَاعِدٌ، وَ لَمْ یَزَلْ وَ لا یَزَالُ مَلَكٌ كَرِیمٌ یَأْتِیكَ بِعَمَلٍ قَبِیحٍ، فَلا یَمْنَعُكَ ذَلِكَ مِنْ أَنْ تَحُوطَنَا بِنِعَمِكَ، وَ تَتَفَضَّلَ عَلَیْنَا بِآلائِكَ، فَسُبْحَانَكَ مَا أَحْلَمَكَ وَ أَعْظَمَكَ وَ أَكْرَمَكَ مُبْدِئاً وَ مُعِیداً، تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُكَ، وَ جَلَّ ثَنَاؤُكَ، وَ كَرُمَ صَنَائِعُكَ وَ فِعَالُكَ، أَنْتَ إِلَهِی أَوْسَعُ فَضْلاً وَ أَعْظَمُ حِلْماً مِنْ أَنْ تُقَایِسَنِی بِفِعْلِی وَ خَطِیئَتِی فَالْعَفْوَ الْعَفْوَ الْعَفْوَ، سَیِّدِی سَیِّدِی سَیِّدِی   اللَّهُمَّ اشْغَلْنَا بِذِكْرِكَ، وَ أَعِذْنَا مِنْ سَخَطِكَ، وَ أَجِرْنَا مِنْ عَذَابِكَ، وَ ارْزُقْنَا مِنْ مَوَاهِبِكَ، وَ أَنْعِمْ عَلَیْنَا مِنْ فَضْلِكَ، وَ ارْزُقْنَا حَجَّ بَیْتِكَ وَ زِیَارَةَ قَبْرِ نَبِیِّكَ صَلَوَاتُكَ وَ رَحْمَتُكَ وَ مَغْفِرَتُكَ وَ رِضْوَانُكَ عَلَیْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ، إِنَّكَ قَرِیبٌ مُجِیبٌ، وَ ارْزُقْنَا عَمَلاً بِطَاعَتِكَ، وَ تَوَفَّنَا عَلَى مِلَّتِكَ وَ سُنَّةِ نَبِیِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ. اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی وَ لِوَالِدَیَّ وَ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرًا، *به پدر و مادرم رحم کن .. من بچه بودم با عشقِ حسین منو بزرگ کردن ..* إِجْزِهِمَا بِالْإِحْسَانِ إِحْسَاناً، وَ بِالسَّیِّئَاتِ غُفْرَاناً *چه قدر سخته آدم مادر بالا سرش نباشه ..*   اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ *پشتِ سر خیلی ها غیبت کردم خدایا منو ببخش* الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ، وَ تَابِعْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُمْ بِالْخَیْرَاتِ*ما که چیزی نداریم جز طلب مغفرت برا گذشته هامون* اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِحَیِّنَا وَ مَیِّتِنَا، وَ شَاهِدِنَا وَ غَائِبِنَا، ذَكَرِنَا وَ أُنْثَانَا ، صَغِیرِنَا وَ كَبِیرِنَا، حُرِّنَا وَ مَمْلُوكِنَا، كَذَبَ الْعَادِلُونَ بِاللَّهِ وَ ضَلُّوا ضَلالاً بَعِیداً، وَ خَسِرُوا خُسْرَاناً مُبِینا. دستاتونو بالا بیارید الهی العفو .... روایتِ ، اومدن پیشِ موسی، گفتن موسی چرا باران نمی آید ؟ تو پیغمبرِ خدایی دعا کن باران بیاد ، هرچی موسی دعا کرد بارون نیامد رفت طورِ سینا شروع کرد با خدا مناجات کردن ، خدایا این قومِ من طلبِ باران کردن ، ما هم دعا کردیم اما باران نیامد، خطاب اومد موسی ، یه بنده ای از بنده هایِ من تو قومِ تو گنه کارِ جلویِ استجابت دعایِ دیگران رو  هم میگیره ، برو اونو از تو قومت بیرونش کن من دعایِ همه رو مستجاب می کنم .. م.سی اومد قومشُ جمع کرد ، گفت میدونید علت عدم استجابت دعایِ شما چیه ؟ یه جوونِ گنه کار مانع میشه دعا مستجاب بشه اگه بیرون بره دعا بالا میره .. جون سرشُ پایین انداخت زیرِ لب گفت العفو .. هنوز سخنِ موسی تمام نشده بود دید رعد و برق زد باران بارید جبرائیل نازل شد چرا حیرانی موسی؟ آخه کسی از قوم من بیرون نرفت جبرئیل خطاب کرد موسی اون بنده با ما آشتی کرد.. ما دعا رو مستجاب کردیم .. موسی عرضه داشت جبرائیل حالا که آشتی کرده میشه با من آشناش کنی؟ جبرئیل گفت اون موقعی که با ما قهر بود آبروش رو نبردیم .. حالا که آشتی کرده چه جوری آبروش رو ببریم ..  دستاتونو بالا بیارید الهی العفو ...   به غیر از گریه من چیزی ندارم همه داراییِ من چشم زارم درسته آبروم رفته ولی باز برا داغِ حسینت خون می بارم   غریبِ مادر آقا .. شهیدِ بی سر آقا .. حسین جانم .. حسین جانم .. حسین جان   گلم را زنده زنده سر بریدن تنِ پاکِ حسینم را دریدن   به پیشِ چشم خواهر پیکرش را به زیرِ سم مرکب می کشیدن   غریبِ مادر آقا .. شهیدِ بی سر آقا .. حسین جانم .. حسین جانم .. حسین جان   ده نفر حرامی اومدن پیش عبیدالله ، گفتن عبیدالله ما جایزۀ ویژه میخوایم ..عبیدالله گفت مگه شما تو کربلا چی کار کردید که جایزۀ ویژه میخواید؟ گفتن امیر ما همون ده نفری هستیم که نعلِ نو به اسب هامون زدیم .. الهی مادر برات بمیره .. انقده رو بدنِ حسین تاختن ... حسین ... . .