روضه و توسل ویژۀ ارتحال بنیانگذارِ انقلاب حضرت امام خمینی (ره) بنفس سید رضا نریمانی

  . *شب رحلت امام عزیزمونه .. همه شنیدید ، وقتی آقامون از دنیا رفتن سه روز این بدنُ نگه داشتن تا مردم از جای جای این کشور جمع بشن ..آخه گفتن بزرگه ،آخه گفتن از ساداته ، بچه حضرت زهراست ..مردم هم احترام گذاشتن ، چه جمعیتی جمع شد ، چقدر آدم اومدن ، تشییعن کردن. چه تشییع جنازه ی با احترامی ، با شکوهی .. چه خاکسپاری محترمانه ای ..امام امتِ ، بایدم همه احترام بذارن .. بچه حضرت زهراست بایدم همه احترام بذارن ..اما آی نوکرایِ حسین ، برا حسین گریه کنید .. برا اون اقایی که سه روز بدنش رو خاک گرم کربلا بود .. دهاتی ها هم اومدن بدنش رو خاک کردن ...*   مونده روی زمین ، پیکرِ تو رها السلام علی من دَفَنَ اهلَ قُری   *صدای ناله ی حسینتون برسه به عرش هیچ کس ساکت نباشه ..پیغمبر به دخترش گفت : دخترم ، میاد امتی که تو منتظرشی ؛ اینا برا حسینت مثل بچه مادر مرده گریه میکنن .. مرداشون مثل زنها میگن حسین ...*   همه ی قافیه با شمر به هم می ریزد بدنت را به خدا شمر به هم می ریزد خواهرت پیش تو صد بار زمین می افتد وسط معرکه تا شمر به هم می ریزد ضجّه ی آه بُنیّ به هوا می خیزد در همان حال و هوا شمر به هم می ریزد خنجر کند گرفته به میان دستش حنجر پاک تو را شمر به هم می ریزد ناله ی زینب کبراست، خدایا بنگر بوسه ی جدّ مرا شمر به هم می ریزد بین گودال و لب تشنه کنار دریا پسر فاطمه را شمر به هم می ریزد حسین ... .