متن روضه حضرت زینب سلام الله علیها_حاج حسن شالبافان

مرگ من بود دمی کز تو جدایم کردن

در همان گوشه ی گودال فدایت کردن

 

*گفت داداش :*

دوستانم که نبودن بگریند به من

دشمنانت همگی گریه برایم کردن

 

*گفت حسین:*

من که خود راهنمای همه عالم بودم

سر خونین تو را راهنمایم کردن ....

 

*یه مرتبه دید زمین کربلا داره میلرزه،امام سجاد فرمود عمه جان پرده ی خیمه رو کنار بزن ،میگه تا پرده ی خیمه رو کنار زد دیدن:

 

سری به نیزه بلند ست .....

***

حالا که من از حرم دورم ....

درمونم صبر اخه مجبورم

یه سلام میدم با حسرت طرف کربلا

آرزو دارم بمیرم عرفه کربلا ....

غم کربلا ... منو میکشه ...

دل من فقط ... تو حرم خوشه ....

 

عرضم تمام ، ما یاد گرفتیم از کربلا برا کسی سوغات نیاریم ... یاد گرفتیم از کربلا برا کسی انگشتر سوغات نیاریم، یه خط روضه و التماس دعا ..."

گریه کنیم برا اون ساعتی که حسین هی  یکی دو قدم رفت ؛ هی بر می گشت بچه رو زیر عبا پنهان کرده بود ...، وقتی سوال کرد گفت چرا حسین نمی رفت ... گفت امیر دیدم چند تا خانم مجلله،جلو خیمه ایستادن،میدونید چرا ؟!! اخه رباب منتظر بود ...؛ بچه شو براش سیراب بیارن ... اما تا رباب رسید .... دید گوش تا گوش بچش بریده .... جان جان صدا ناله ت بلند شه با تمام وجودت بگو حسین .....

 

حسین ..... ای تشنه لب ..... حسین ....

ای بیکفن ....  حسین .... حسین

.