روضه و توسل به حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام به نفس حاج مهدی سلحشور

چه اضطراب و چه باکى زِ آفتاب قیامت

که زیر سایۀ این خیمه کرده ایم اقامت

شفیعِ گریه کنانش ائمه اند یکایک

به این دلیل که جمع است در حسین امامت

کسى که آه ندارد چه سود آهِ خجالت

کسى که اشک ندارد چه سود اشکِ ندامت

چه نعمتی است نشستن میان مجلسِ روضه

که جبرییل در اینجا فکنده رحلِ اقامت

کسى که در پى کار حسین نیست ، محال است

که پشت سر بگذارد صراط را به سلامت

کسی که اسم حسین را شنید و اشک نبارید

ز دوستی چه نشانی ز شیعگی چه علامت؟

کسی که در کفنش تربت حسین نباشد

چه خاک بر سر خود می کند به روز قیامت

کسی که قبر حسین را ندید و رفت ز دنیا

به نزد فاطمه ریزد ز دیده اشکِ ندامت

غبار خاک عزاى تو را که بر سر ما شد

برابرش نکنم با هزار تاج کرامت

چه نا به جاست به وصفِ شهادت تو شهادت

چه نارواست به وصف شهامت تو شهامت

پس از قیامتِ عظمایِ تو به دشتِ غریبی

خدا قیامت خود را سند زده ست به نامت

به روز حشر که جمله فقیر و کاسه به دستند

خدا به زائر تو می دهد مقام زعامت

 

*تو اون حول و اضطرابِ قیامت که همه دارن از هم فرار می کنن ، کسی تحویلت نمی گیره ؛ روایت میگه یه عده ای زیرِ عرشِ الهی هم صحبتِ با حسینن ... دوره حسین حلقه زدن .. هرچی میگن بیاید بهشتُ برا شما آماده کردن ، میگن بهشتِ ما حسینِ ... هر جا این آقا باشه بهشتِ ما همونجاست ..

روایت داریم تو اون حول و اضطرابُ وحشتِ قیامت یه وقت ندا بلند میشه «غَضُّوا أَبْصَارَكُمْ وَ نَكِّسُوا رُءُوسَكُمْ ..» چشماتونو ببندید .. مگه چه خبره ؟ آخه مادرِ سادات فاطمۀ زهرا سلام الله علیها می خواد وارد صحرایِ محشر بشه .. از امام صادق سوال کردن آقاجان همه دارن اونجا از هم فرار میکنن ما شما رو چه طور پیدا کنیم ؟ حضرت فرمود قرار نیست شما دنبالِ ما بگردید ... ما خودمون شما رو پیدا میکنیم .. لذا هرچی به فاطمه میگن خانم وارد بهشت شید میفرماید نه ؛ اول بچه هام باید وارد بشن .. اول محبینم باید وارد بشن .. اول گریه کنایِ حسین باید وارد بشن .. اون وقت ، وقتی همه اومدن کامل الزیارات نوشته وقتی همه دوره فاطمه حلقه زدن ، فاطمه شروع میکنه روضۀ حسین خواندن ...

تصور کن تو صحرایِ محشر فاطمه بشه روضه خوانه حسین ... ماها بشیم گریه کنه روضۀ فاطمه .. چه قیامتی به پا بشه .. یه وقت میبینی پیراهنِ خونی حسینُ رو دست بلند کرد ... حسین ... نالۀ فاطمه محشرُ بهم میریزه .. یه وقت نگاه میکنی میبینی اربابت حسین بی سر وارد صحرایِ محشر شد .. آقامون سر در بدن نداره .. اجازه بدید روضه بگم صدا ناله ت بلند شه ، از کجا بگم ؟ از اون روضه ای بگم که امام زمان فرمود برا این روضه خون گریه می کنم ..قربون خون گریه کردنت برم .. قربون  صباحاً ومساء گریه کردنت برم آقاجان ..

 

از کوفه و شام بلا .. ای وای ای وای

از چشمهایِ بی حیا .. ای وای ای وای

در ازدحام کوچه هایِ تنگ طفلی

جا مانده به زیر دست و پا .. ای وای ای وای

قاریِ روی نیزه را تشویق کردند

جای دعا با ناسزا .. ای وای ای وای

آل علی را خارجی خواندند آن روز

گبر و یهود و بی خدا .. ای وای ای وای

آن سیب سرخی را که زهرا بوسه میزد

شد زینت دشتِ طلا .. ای وای ای وای

.