زبانحال حضرت زینب(س)

هرگز کسی چون من تن بی سر نبوسید

          بوسیدم آن جایی که پیغمبر نبوسید

حیـــــدر نبـــــــــــوسید، زهـــرا نبوسید

         حتـــــــــــــــی نسیم صحرا نبوسید

وقتی در دریــــــــا خون زینب شنا کرد

          لب را به رگهــای برادر آشنا کرد

گفت ای بــــــــــــــرادر کو رأس پاکت

           بینم چســـــان من، غلطان بخاکت

این سر که ریزد از لبــش شهد حلاوت

           فردا به نـوک نی کند قرآن تلاوت

با این که این سر، مِشکوة نــــور است

            مهمان ســــرایش، کُنج تنور است

<محمد جواد شفق>