وای اگر دل نشود تنگ برای ارباب

وای اگر دل نشود تنگ برای ارباب 

نکنم از جگر خسته صدایت اربا ب

کشته اشک بیا چشم مرا دریا کن 

هر چه در یا ست بریزم به پایت اربا ب

ای که هستند عوالم همه در گیر غمت     

اهل بیتند سیه پوش برایت اربا ب

این محرم که همان شورش عالم گیر است  

هست از نا حیه کر ببلایت ار با ب

این فرا خوان بزرگی است به معروف بزرگ   

که جهان جمع شود زیر لوایت اربا ب

تو توانی همه را عبد خدا وند کنی           

 که تویی سرور و سا لار هدایت اربا ب

کربلا ارض بهشت است تو سلطان بهشت  

تو دعا کن بکشم پر به هوایت ارباب

قرب درگاه خدا در گرو روضه هاست       

که مقرب شود عا شق ز بلایت اربا ب

گریه بر رو ضه تو روزی هر کس نشود    

ناله و زمزمه محتاج دعایت اربا ب

سیل باید رود از هر مژه در روضه تو         

 خون دل از چه نریزم برایت اربا ب

اشک آن است که هر صبح و مسا ء می ریزم  

جان فدایت که تویی خون خدایت اربا ب

یا لثا رات که مهدی ز حرم می گوید          

تازه آن روز شود روز ولایت اربا ب

امام صادق علیه السلام فرمود هر کس بر حسین علیه السلام گریه کند حق ما را ادا کرده است