متن رباعيات امام حسين عليه السلام

حسین بن علی را ظهر عاشورا

به مقتل ذکر جانپرور نماز است

به زیر تیر باران بست قامت

که از جان نیز بالاتر نماز است

***

تا پرچم تو در اهتزاز است حسین

پاینده و جاوید نماز است حسین

از خون تو آئین محمد برپاست

اسلام هم  از تو سرفراز است حسین

***

در قیامت ذات حق قدرت نمائی می کند

کربلا را پایگاه کبریایی می کند

خود تماشا می کند اما حسین فاطمه

در مقام جرم بخشیدن خدائی می کند

***

ذو الجناح ای حامل آیات نور

باید امشب رفت تا کنج تنور

ذوالجناح ای عرش پیامبر کبم

می روم اما به فکر زینبم

***

سر دفتر کائنات است حسین

باب جنت و راه نجات است حسین

گر عالم دنیا چو دریاست ز گنه

غمگین مشو سفینة النجاة است حسین

***

یا رب به حسین و خون رخسار حسین

ما را برسان به فیض دربار حسین

آندم که به ما لحظه آخر باشد 

کن قسمت ماتو فیض دیدار حسین

***

مات از عطش تو کائنات است حسین

آتش به دل آب فرات است حسین

لب تشنه لب آب روان جان دادی

با آنکه لبت آب حیات است حسین

***

فروغ چشم پر آبم حسین است

دلیل این که بی تابم حسین است

اگر چه نوکری ناچیز هستم

خدا را شکر اربابم حسین است

***

آئینه حق نما حسین است حسین

جان و تن مصطفی حسین است حسین

مصباح هدایت بشر تا محشر

بی شبه حسین است حسین

***

هر کس که حسینی است حقیرش مشمار

در رتبه کبیر است صغیرش مشمار

عنوان گدایی درش آقائی است

آقاست گدای او فقیرش مشمار

***

تا خانه تو قبلة راز است حسین

ما را به درت روی نیاز است حسین

گردد در کعبه باز سالی یک بار

وین خانه درش همیشه باز است حسین

 (مؤیّد)

***

سرم سودائی جام حسین است

همیشه بر لبم نام حسین است

دلم گر چون کبوتر پر بگیرد 

اقامتگاه او بام حسین است

***

لبم لبریز از جام حسین

عروج اوج من بام حسین است

اگر جرّاح قلبم را شکافد

به روی روح دل نام حسین است

***

حسین فاطمه من ذره و تو خورشیدی

تمتّعی ز تو ای آفتاب می خواهم

چه غم ز مستی و دیوانگی و رسوایی

شراب عشق تو را بی حساب می خواهم