باب الحرم - ذکر توسل و غزل ابتدای جلسه شب اول ماه محرم به نفس حاج حسین سازور

فهرست

نمایش جزئیات

« اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ

عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ

اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ »

تاریخ هی ورق خورد و کهنه تر شود

اما حسین تازگی اش بیشتر شود

بی کربلا ، بهشتِ خدا مشتری نداشت

حق با حسین مشتری اش بیشتر شود

محشر خیال کرده ای اصلاً برایِ کیست

بی کربلا برایِ همه دردسر شود

این زندگی بدونِ حسین ارزشی نداشت

گردِ حسین هیئتِ ما مفتخر شود

یک قطره اشکِ روضۀ او ضدِ دوزخ است

با یا حسین گفتنِ ما دیده تر شود

تنها نه از محرم او دل نمی کَنیم

با او همیشه زندگیِ مابه سر شود

روزی که گریه بر تو نکردیم ، شب نشد

هر وقت شد ، یقین شبِ زنگِ خطر شود

ما آمدیم و باز ازین دار میرویم

بهتر که با حسین سرِ دار ، سر شود

بی سر نشد مگر به دلیلِ هدایتم

اصلاحِ اُمت است که او دَربِدَر شود

زینب اسیرِ عهد شکن هایِ کوفه شد

تا کوفه هست عمۀ ما در سفر شود

شبهایِ حمعه فاطمه تا صبح کربلاست

آنقدر سخت گریه کند تا سحر شود

مادر همیشه منتقمش را دعا کند

تا مستجاب روزِ ظهورِ پسر شود

صل الله علیک یا اباعبدالله ...