غزل ابتدایی جلسه و توسل به ساحت مقدس سیدالشهدا علیه السلام اجرا شده شب عاشورا به نفس حاج حسین سازور

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ

 عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ 

وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ

  اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ

 وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ 

 

*سلام امشبتون نمک دیگه ای داره .. چون سلام امشبتون جوابش از دو لبِ مبارک حضرت صادر میشه .. اما فردا شب سلام میکنی ، دو جواب براتون میاد .. یه جواب از بالایِ نیزه .. یه جواب از گودیِ قتلگاه ...*

 

نیت اگر سوختن به پایِ حسین است

طالبِ این اشک ها خدایِ حسین است

طبقِ روایت حسین کشتۀ اشک است

اشکی اگر ریختم برایِ حسین است

در همه جا گفتگو ست از حسناتش

در همه جا صحبت از وفایِ حسین است

یک سر و گردن سر است از همه در عرش

هر که سرش خاکِ زیرِ پایِ حسین است

سر به هوا کی شود از عشقِ مجازی

آنکه سرش گرم در هوای حسین است

چون حرمش عرش و روضه اش حرم اوست

عرشِ خدا خیمۀ عزایِ حسین است

جامۀ احرام حاجیانِ محرم

پیرهن مشکیِ عزای حسین است

خوب نظر کن به چهار گوشۀ عالم

هر که غریب است آشنایِ حسین است

خرجِ عزایِ حسین کن نفست را

ای که دم گرمت از عطای حسین است

نیست کم اندازۀ گدایی کویت

گر که به او وصل است از دعای حسین است

منتی از پرچمِ کسی به سرم نیست

روی سرم سایۀ لوایِ حسین است

آخر سر بازگشت من به سویِ اوست

چون گلم از خاکِ کربلایِ حسین است

حسین آرام جانم ...

حسین روح و روانم ...

.