آی آدما ما گم شدیم

آی آدما ما گم شدیم تو شهر رنگیه شما

تو شهر تون نمی شه دید حتی یه یار آشنا

اسم حسین اسم خداست بهشت فقط کرببلاست

خون عزیز فاطمه تو رگ ما سینه زناست

ماه محرم که می آد ماها رو پیدا می کنه

اسم حسین بن علی دلا رو شیدا می کنه

بسکه ما لذت می بریم روضه رو جنت می بینیم

شیرین ترین، لحظه ی  ماست وقتی تو هیئت می شینیم

وصیت ما به همه اینه دم مردنمون

واسه وداع جنازمون رو ببرن هیئتمون

به نام ارباب بالای جنازمون شور بگیرن

تو تشییع ما از نور ذکر حسین نور بگیرن

وقتی که ما رو میشورن یه روضه ی آب بخونن

یا از بی غسل و بی کفن بودن ارباب بخونن

اگه کنار قبرمون روضه باشه غم نداریم

زیر لحد تو جواب فرشته ها کم نداریم