روضه شهادت حضرت زهرا سلام الله با نوای حاج محمود کریمی _97

ای کاش روضۀ مادر انقدر داغ نبود
ای کاش قصۀ کوچه ، ای کاش یاس کبود
 
کسی مثلِ حسن نمیدونه
که چرا مادرش پریشونه
که چه دردی کشیده تو کوچه
که چجوری رسیده تا خونه
 
به کسی قصۀ دردِ یه عزیزُ نمیشه گفت
اگه مادر بشه بیمار همه چیزُ نمیشه گفت
غم دیوار نمیشه گفت
غم مسمار نمیشه گفت
غم سیلی نمیشه گفت
رویِ نیلی نمیشه گفت
 
ای کاش لالۀ زخمی انقدر خسته نبود
راه کوچه به خونه ای کاش بسته نبود
 
کی میدونه چه غربتی داره
ردِ خونی که روی دیواره
چه بلایی میاد سر صورت
اگه افتاده باشه گوشواره
 
به کسی علت آه دل تنگُ نمیشه گفت
اثر ضربۀ دستی مث سنگُ نمیشه گفت
غم دیوار نمیشه گفت
غم مسمار نمیشه گفت
غم سیلی نمیشه گفت
رویِ نیلی نمیشه گفت
 
ای کاش قصه نمی رفت سمتِ کرب و بلا
رویِ نیزه نمی رفت رأسِ خون خدا
 
کی شنیده تو باغی از لاله
صدای مادری که با ناله
میگه مادر بمیره که جسمت
بی کفن روی خاک گوداله
 
چیزی از اون تن زیر سم مرکب نمیشه گفت
تویِ گودال چی آوردن سرِ زینب نمیشه گفت
چی اومد سر حنجر تشنه با خنجر نمیشه گفت
چی اومد سر خیمۀ آل پیمبر نمیشه گفت
چی اومد سر گوشواره دختر نمیشه گفت
چی اومد سر چادر و معجر نمیشه گفت
 
همان حبلی كه بر حبل المتین شد
غل و زنجیر زین العابدین شد
 
نبود گر روی زهرا را نشانه
نمی زد كس به زینب تازیانه