مدح و توسل زیبا _میلادِ اُخت الرضا حَضرتِ معصومه سلام الله علیها _ حاج حسن خلج

تو مسیحا زاده اما دختر موسی شدی مریم قدیسۀ ذریۀ طاها شدی یک نخی از چادرت مانند کعبه محترم قبلۀ عرشی ترین سجادۀ دنیا شدی بوسه بر دستِ تو بر سادات واجب می شود چون ستون عصمت الله بنی الزهرا شدی در میان شوره زار قم بهشتی ساختی مثل کوثر آمدی جوشیدی و دریا شدی جا نماز غرقِ نورت گوشۀ عرشِ خداست در تقرب بر خدا بالاتر از بالا شدی وحی نازل بر لبانت استناد هر حدیث مثل بنت المصطفی صدیقۀ کبری شدی پیشِ پایت دیدنی باشد قیام موسوی با جلال فاطمی خاتونِ بی همتا شدی ناز چشمان تو و ذکر خداهای پدر کو رسول الله بیند ثانی زهرا شدی خواهر سلطانِ عالم کار سلطان می کند بر حسینِ خانواده زینبِ کبری شدی

خندۀ معصوم تو آرامشِ جان رضا بهترین تسکین قلبت صوتِ قرآن رضا از همان اول دلت گشته گرفتار رضا بین صحن چشمهایت نقش رخسار رضا جنس بی قیمت که جایش در حریم یار نیست عشق تو باشد متاع ناب بازار رضا یوسف بازار ما چون پرده بردارد ز رخ عاشقی چون تو فقط باشد خریدار رضا در تمام عرضه های بندگی پاک تو همچنان آیینه ایی پیداست رفتار رضا تا میان خطبه ها تفسیر قرآن می کنی کاملا باشد کلامت عین گرفتار رضا آمدی تا پرچم معشوق بر شانه کشی در حریم عاشقی باشی علمدار رضا هرکه عمری خاک بوسی حریمت را کند تا قیامت می شود محرم به اسرار رضا ای کریمه چاره ایی کن لحظه ی جان دادنم دیده ام روشن شود هنگام دیدار رضا روز محشر چون گنه گردد گریبان گیر من آبرو داری بود کار تو و کار رضا

دلخوشم خاک حریم تو نشسته بر سرم خاکساری تو می گردد شفیع محشرم تا که دل را آه سینه راهی قم می کند با نگاهی بر ضریحت دست و پا گم می کند آه چون از دل برآید کار آتش می کند بی محابا رخنه ایی در جان هیزم می کند آن ضریحی که بود گرم طوافش جبرییل حضرت حق قبله ی حاجات مردم می کند هرکه دارد عقده در دل یاد قبری گمشده هر سه شنبه در حریمت نذر گندم می کند با سلامی نم نم اشک از دو دیده می چکد کاسۀ خالیِ ما لبریز از خم می کند نیمه شبها در حرم تا صحن گردی می کنم ناگهان دل یاد قبله گاه هفتم می کند لفظ خواهر گوییا مانوس گشته با بلا خون زینب در رگانِ تو تلاطم می کند

شاعر : حاج قاسم نعمتی

.