باب الحرم - سینه زنی شور زیبا ویژۀ شب جمعه و ایام محرم به نفس حاج امیر کرمانشاهی

فهرست

نمایش جزئیات

از وقتی که به کام من ، یه ذره تربتت نشست

دست خودم نبود تویِ دلم محبتت نشست

عمری از اون روز تا حالا ، گریه می کنم ...

تا نبریم به کربلا ، گریه میکنم ...

گریه میکنم ...

تو اشک بده منم برات ، گریه می کنم ...

بارون میشم روی لبات ، گریه می کنم ...

برات قتیل العبرات ، گریه می کنم ...

« حسین وای ...»

یه وقتی عذرمو نخوای ، درسته که خیلی بدم

به درد هیچی نخورم ، سینه زنی که بلدم

با یا حسین با زینبا ، سینه میزنم ...

با ضربِ نعل مرکبا ، سینه میزنم ...

سینه میزنم ...

تا سینه ام بشه کبود ، سینه میزنم ...

به یاد مقتل از وجود ، سینه میزنم ...

که شمر رو سینۀ تو بود ، سینه میزنم...

« حسین وای ... »

اینا همش کار دله ، اگه کبوده بدنم

با لَاطِمَاتِ الْخُدُودِت من چرا لطمه نزنم؟

به یاد مادر به صورتم ، لطمه میزنم ...

بر خورده بد به غیرتم ، لطمه میزنم ...

لطمه میزنم ...

از بین کوچه تا حرم ، لطمه میزنم ...

من ارثِ زینب میبرم ، لطمه میزنم ...

فقط نه اینجا محشرم ، لطمه میزنم ...

« حسین وای ... »