رباعيات ميلاد امام رضا عليه السلام

محبوب رضاست هر که دل ریش تر است

                                           از کــــــــــعبه صفای این حرم بیشتر است

اینجاست طــــــــــبیبی کـــــــه ندارد نوبت

                                           هــــــــر دل که شکسته تـر بود پیشتر است

<مؤید(مشهد)>

***

تـا در کنف لطف تو مأوای من است

       خـــــاک در تو عرش معلای من است

ای خسرو طوس، این بود مَسلک من

      آنکس که بود عبد تو، مولای من است

<ثابت (مشهد)>

***

آن ماه که مهر از نگاهش ریزد

                   گلبوسه ملک به خاک راهش ریزد

درجشن ولادت رضا هر که نشست

              ازبارش مرحمت گناهش ریزد

***

امشب که شب خجسته میلاد است

                          تسبیح فرشتگان مبارک باد است

شاد است دل آل محمد اما

                  بیش از همه دلها دل زهرا شاد است

***

در برج ولا شمس هدی می آید

                               هشتم ولی خدا رضا می آید

جا دارد اگر ما به همه فخر کنیم                               زیرا که ولی نعمت ما می آید ***

برخیز که موکب رضا آمده است

                            سلطان سریر ارتضا آمده است

ای تشنه ی آب چشمه ی رحمت حق              سرچشمه ی رحمت خدا آمده است ***

در کشور دل غیر توأم یاری نیست

       جـــز خدمت درگاه توام کاری نیست

هــر چند بَدَم گدای با سابقه ام

       وین سابقه را جز تو خریداری نیست

<مؤید(مشهد)>

***

برخیز که موکب رضا آمده است

         سلــطان سریر ارتضا آمده است

ای تـــشنۀ آب چشمۀ رحمت حق

          سر چشمۀ رحمت خدا آمده است

***

در خـــــراسان جلوۀ ایزد نما دارد رضا

                   قُبّـــــۀ زرین و ایــــــــــــوان طلا دارد رضا

هر مریضی که امیدش قطع شد از هر طبیب

                   گـــــــــــر بیاید بر درش دارالشفا دارد رضا

***

یا رب ز تو ما عشق و صفا می خواهیم

                   در سینـــۀ ما آه و نوا می خواهیم

یــک تذکرۀ مدینه و کرببلا

                        در روز ولادت رضا می خواهیم