غریب الغرباء

ای غریبی کـــــه ز جد و پدر خویش جدائی

             خُــــفته در خاک خراسان، تو غریب الغربائی

این رواق تو و صحن و حرمت همچو بهشت است

           روضه ات جنت فــــردوس مسمّا به رضائی

آه از آنــــدم که ز سوز جگر و حال پریشان

                نــــــاله ات گشت بلند آه تقی جان کجائی

ای شه یثرب و بَطــــــــــــــحا تو غریبی به خراسان

             سرور جـــــــمله غریبان و معین الضعفائی

اغنیا مکــــــــه روند و فقرا سوی تو آیند

          جـــــان به قربان تو شاها که تو حج فقرائی