فهرست

نمایش جزئیات

مدح و توسل زیبا ویژۀ میلاد سلطانِ سریرِ ارتضاء آقاجانمان علی ابن موسی الرضا علیه السلام به نفسِ حاج سید مجید بنی فاطمه

مدح و توسل زیبا ویژۀ میلاد سلطانِ سریرِ ارتضاء آقاجانمان علی ابن موسی الرضا علیه السلام به نفسِ حاج سید مجید بنی فاطمه

خبر داغ داغ از حرم آمده 
به دنیا امام الاُمَم آمده
یکی از اصولِ کرم آمده
ولی نعمتِ کشورم آمده
به وجه اتم کبریا را ببین
علی ابن موسی الرضا را ببین
 
اگر روز و شب خونِ دل خورده ای
اگر مثله من ای دل آزرده ای
و یا اینکه چون لاله پژمرده ای
و در زندگی سخت دل مرده ای
بگو زود یا رب صل علی 
علی ابن موسی الرضا المرتضی
 
اگر طالعم سعد اکبر شده
کنون حالم از قبل بهتر شده
دلم هم رها چون کبوتر شده
اگر روزی ام صد برابر شده
در این لحظه ها گفتم بارها
مدد یا علی ابن موسی الرضا
 
در اطرافِ این کعبه خیلِ حروف
منظم چونان حاجیان در صفوف
که اینجاست در شعر واجب وقوف
چه زیباست صحنِ امام رئوف
چه خوش ایستادند گلدسته ها
به پایِ علی ابن موسی الرضا
 
زمانِ درخشیدنِ گنبدش
زمین بوسه میگیرد از مرقدش
شلوغ است دائم سرِ مشهدش
مشخص شد از بخشش بی حدش
طریقی که مَشیِ رسولِ خداست
مرام علی ابن موسی الرضاست
 
روان تا به سمتِ خراسان شدی
چو آهو به زمردم گریزان شدی
نگو مثلِ ریگِ بیابان شدی
نذر کرد و لعلِ بدخشان شدی
اگر دوست داری بگیری بها
بگو یا علی ابن موسی الرضا
 
بگوین اگر چه مجوسیم ما
و با اهلِ بدعت عبوسیم ما
به درگاهِ او خاک بوسیم ما
فقیرانِ سلطانِ طوسیم ما
کمک خواستن از خلایق خطاست
مدد کار علی ابن موسی الرضاست
 
جگرگوشۀ خاتم الانبیاست
که سر تا قدم سیدالاوصیاست
رضا رأفتش مثلِ خیرالانساست
ولیِ خدا و امام الهدی ست
بوَد قبلۀ هفتم اولیا
مزارِ علی ابن موسی الرضا
 
طبیبانه ما را دوا میدهد
مریضیِ ما را شفا میدهد
به آواره ها زود جا میدهد
چه بی منت آب و غذا میدهد
خوشا آن فقیری که روزیش را
گرفت از علی ابن موسی الرضا
 
به طاها و خُلقِ عظیمش قسم
به مولا و لطفِ قدیمش قسم
به زهرا و ابنُ الکریمش قسم
به سلطانِ طوس و حریمش قسم
به لطفِ خدا ، مرتضی دوستیم 
علی ابن موسی الرضا دوستیم
 
اگر می تراود زِ لب ها علی
اگر نعره دارم سراپا علی
ندارد دلم قبله الّا علی
که دیدم خدا را فقط با علی
خدا عالی ستُ و معلی علی
بُوَد بعد بسم تعالی ، علی
 
اگر کوچۀ ما چراغانی است
اگر سقفِ این شهر بارانی است
اگر زلفِ ما در پریشانی است
اگر حالِ ما باز طوفانی است
که ایران تمامش خراسانی است
که ما خاک هستیم ، بالا علی ست
 
اگر روزگاریست حالم بدست
اگرلحظه هایم پریشان شده ست
گره ها سراغم اگر آمده ست
اگر غم به امروزِ ما سر زده ست
علاجش فقط دیدنِ مشهدست
بخوان زیرِ ایوان طلا یا علی
 
بهشت است و نورست در این فضا
که سوء القضا گشت حُسن القضا
سراپا پُرم از دمی جانفزا
چه امشب ،چه فردا ،چه روزِ جزا
علی ابن موسی الرضا المرتضی
مرا کافی اینجا و آنجا علی
 
فقیری که اینجا به زحمت رسید
زیارت نخوانده به عزت رسید
سلامی نکرده سلامت رسید
دعایی نگفت و اجابت رسید
عنایت رسید و عنایت رسید
فقیرِ تو بود و شد آقا علی
 
حرم پر شده از کبوتر رضا
ولی ما کلاغیمُ بی پر رضا
به ما حق بده پشتِ این در رضا
نداریم ما جایِ دیگر رضا
گرفته حرم بویِ مادر رضا
نداریم جز تو به زهرا علی
 
شبی آمدم مثله بیچاره ها
نشستم کمی پیشِ فواره ها
گره خورده بودم چو آواره ها
اسیرِ قفس ها و دیوارها
که ناگاه با بانگِ نقاره ها
براتِ مرا کرد امضا علی
 
چه بی منت اینجا دوا میدهند
نجف را درین صحن ها میدهند
بگو کاظمینُ تو را میدهند
مدینه و یا سامرا میدهند
وپایینِ پا کربلا میدهند
امیری حسینٌ و مولا علی
 
اگر مرده ام باز جانم دهید
اگر خواب هستم تکانم دهید
مریضم حرم را نشانم دهید
من از آنِ مولایم آنم دهید
کمی در حرم استخوانم دهید
مرا جایِ دیگر مبادا علی
 
چه میچسبد اینجا جوابت دهند
و جا گوشۀ انقلابت دهند
درآن صحن باشی و آبت دهند
سرت رویِ زانو و خوابت دهند
و در خواب هم آفتابت دهند
چه میچسبد آری به رویا علی
 
اگر چشم اینجا به امیدِ توست
سرِ سالِ ماهم شبِ عیدِ توست
در این سینه ها نورِ توحیدِ توست
فقط روشناییِ خورشیدِ توست
و این روضه ها گیرِ تاییدِ توست
بخوان تا محرم تو مارا علی
 
منم روبرویت علیک السلام
پُر از آرزویت علیک السلام
منو گفتگویت علیک السلام
تو و اشکِ رویت علیک السلام
به یادِ عمویت علیک السلام
تو هم داده ای دل به سقا علی
 
به امرِ رضا مثلِ ابنِ شبیب
فقط گریه کن بر حسینِ غریب
بخوان روضه ها را به ابن شَبیب
زتیری مهیبُ و ز شَیبُ الخَضیب
زِآهی غریب و زِ خَدالتَریب
بگو وا حسن وا حسین یا علی
.

برچسب ها