اگه از سنگ دلم و چه دل تنگ دلم-جواد مقدم

مگه از سنگ دلم و چه دل تنگ دلم

اسم زیبای تو ارباب شده آهنگ دلم

نبینم کرب و بلات این میشه ننگ دلم

که چقدر تنگ دلم

حسین لبیک حسین

باز دوباره تک و تنها خارج از نگاه دنیا

چشامو می بیندم آقا دلو می زنم به دریا

از همین جا پر می گیرم رو به شهر اول و آخر دنیا

و چه زیبا دل تنها در طواف صحن آقا

این طرف حضرت مولا اون طرف حریم سقا

چه شکوهی چه جلالی چه کمالی و چه وقاری

چه نگاری چه بهاری و حسین جان برایم همه دار و نداری

دوباره تیشه به دستم عاشقانه تر ز فرهاد

می کنم عکس یه شیش گوشه زیبا پشت پلکم

تا بتونم همیشه تو رو ببینم

باز دوباره دل تنگم به هوای تو دچاره

دوباره چشام می باره که آقام محل بزاره

که شاید بازم دوباره توی اون شهری که همتایی نداره

منو با زنجیر عشقش پای شش گوشه بیاره

لاقل شاید بتونم کنار مرقد عباس میون حریم احساس

کنار دست گل یاس کنار مقام اصغر و همون غنچه حساس

جونمو قربونی صورت ماهش کنم و تنم پیشکش راهش کنم

سرمو نذر نگاهش کنم و جلوی پای عاشقاش تو خون سرخ تنم

بتونم که دست و پایی بزنم

آرزوم اینه دم مرگ یه سلام بدم به آقا

بنوشم جام وصل و به سلامتی آقا

موقع جون دادن من من رو به کربلا بگردونید

روضه حضرت عباس بخونید و دور من سینه زنید

من دیوونه کنید و تربتی زیر زبونم بزارید

رو تنم لباس مشکی حسین بکشید

واسه روضه عطش اشک بریزید

اشکاتون رو تن من بپاشید

هروله رو سینه من بکنید

استخون زیر پا بشکنید

تا که این غلام سیاهم یه جو آبرو بگیره

واسه من کفن زیاده که کسی به اربابم کفن نداده

ثارالله ثارالله

.