اسب با وفا

ای ذوالجناح با وفا کو حسین من

ای تو سن فرّخ لقا کو حسین من

گوای براق برق سیر سبط احمد را

ای رفرف سدره مکان کو محمّد را

اندر کجا انداختی شاه امجد را

طی کرده ره را تا کجا کو حسین من

ای ذوالجناح با وفا کو حسین من

ای تو سن فرّخ لقا کو حسین من

بردی تو اندر لامکان سوی معراجش

بنهاده برسر کبریا از وفا تاجش

یا بر خدنگ کوفیان کردی آماجش

احوال او بر گو به ما کو حسین من

ای ذوالجناح با وفا کو حسین من

ای تو سن فرّخ لقا کو حسین من

ای پیک فرخ پی بگو کو سلیمانم

کاندر ره او مانده است چشم گریانم

بنهاده بی کس از چه رو در بیاباننم

ای هدهد شهر صبا کو حسین من

ای ذوالجناح با وفا کو حسین من

ای تو سن فرّخ لقا کو حسین من

رفت از پی آب حیات خضر راه من

میر سکندر پاسبان پادشاه من

رفت از زمین بر آسمان دود آه من

در این زمین پر بلا کو حسین من

ای ذوالجناح با وفا کو حسین من

ای تو سن فرّخ لقا کو حسین من

جان داده در راه خدا کو خلیل الله

قربانی راه خدا کو ذبیح الله

ثارالهم را برده ای سوی قربانگاه

 از چه نیامد از منا کو حسین من

 ای ذوالجناح با وفا کو حسین من

ای تو سن فرّخ لقا کو حسین من

کو باعث ایجاد خلق عالم و آدم

کو موسی عمران کجا است عیسی مریم

هابیل مقتولم چه شد ثانی آدم

کو نوح طوفان بلا کو حسین من

ای ذوالجناح با وفا کو حسین من

 ای تو سن فرّخ لقا کو حسین من

بردی حسینم ای فرس در صف هیجا

ای اسب بی صاحب چرا آمدی تنها

دارد سکینه در حرم شور واویلا

 گوید رقیه وا ابا کو حسین من

ای ذوالجناح با وفا کو حسین من

ای تو سن فرّخ لقا کو حسین من

   سعیدی