امت گمراه

لِمَ یا قَومُ تُریدُونَ بِهِ بَغیٍ وَ فَسادٍ

لِمَ تَسعَونَ بِقَتلی بِلِجاجٍ وَ عِنادٍ

لَیسَ وَاللهِ سِوانا خَلَفٌ بَعدَ نَبیٍّ

 فَرَضَ اللهُ عَلی طاعَتِنا کُلٍّ عِبادٍ

اَنا مَظلُوم حُسَین

اَنا مَحرُوم حُسَین

وَبِنا قَد عَرَ فَ اللهُ عَلی کُل بَرِیَه

 وَ لَقَد طَهَّرَنَا الله بِطُهرٍ اَبَدِیَه

شَرَ فُ الظاهِرُ وَ الباطِنُ فینا ازَلِیِّه

جَدُنا أَ شرَفُ مِن کُلِّ شَریفٍ وَ جَوادٍ

اَنا مَظلُوم حُسَین

 اَنا مَحرُوم حُسَین

چیست تقصیر من ای قوم که اَلیَومِ جهانی

 شده آماده به قتلم همه با تیغ و سنانی

در شما نیست ز اسلام نه نام و نه نشانی

 اَنا ظَمأنُ وَ قَد اَخرَسَ نُطقی وَلِسانی

اَنا عَطشان وَ قَد اُحرِقَ قَلبی وَ فُؤادی

 اَنا مَظلُوم حُسَین،اَنا مَحرُوم حُسَین

اَنعَمَ اللهُ عَلَینا بِرَسُولٍ مَدَنیٍ

هُوَ جَدّی وَ اَبی واسِطَةُ الکَونِ عَلِیٍ

مَن لَهُ اُمِّ کَاُمّی وَهِیَ بِنتُ نَبِیٍ

هذِهِ اَلفَخرُ کَفانی بِصَلاحٍ وَرَشادٍ

اَنا مَظلُوم حُسَین

اَنا مَحرُوم حُسَین

گاه گفتی شه دین در بر صدیقة صغرا

زینب خون شده دل دختر نیک اختر زهرا

اِصبِراُختی عَلی ما وَقَعَ اَلدَّهر عَلَینا

  لَیسَ فی سانِحَةِ اَلکَونِ ثُباتٍ وَمِهادٍ

اَنا مَظلُوم حُسَین

اَنا مَحرُوم حُسَین

عَجَبا واعَجَبا اُمَّتِ گمراه شد یکسر

 چشم پوشید ز حقِّ نَمَکِ حُسَین

همه در ریختن خون من بی کس و یاور

 شده آماده و بگرفته به کف نیزه و خنجر

فَسَتُجزَونَ مِنَ اَللهِ اِذا قامَ مَعادٍ

 اَنا مَظلُوم حُسَین

 اَنا مَحرُوم حُسَین

گاه می زد شرر اندر جگر صامت دلخون

  بتسلای یتیمان دل افسرده محزون

یا سکینه و رقیه لفراقی لم تبکون

حسبی الله کفانا و هو خیر عماد

 اَنا مَظلُوم حُسَین

 اَنا مَحرُوم حُسَین

 (صامت)