دلم خیمه ی ماتم شده مولا-میثم مطیعی

دلم خیمه ی ماتم شده مولا

پُر از داغ مُحرم شده مولا

 سپردم دل خود را به نسیمی

كه سحر می وزد از كرببلایت

شمیمی كه میآید ز مزار شهدایت

دوباره منم و اشكی و آهی

من و روی سیاهی

 به امید نگاهی

به پای غمت افتاده ام آقا

به عزیزان تو دلداه ا م آقا

به شهیدان تو ای خامس اصحاب كساء زاده ی حیدر

 به علی اكبرت آن شبهه پیمبر

به علی اصغرت آن غنچه ی نشكفته ی پرپر

به لب تشنه ی سقای حرم

صاحب آن مشك و علم

 ماه همه هاشمیان

هیبت لشكر

به عباس، اباالفضل دلاور

به عون و  به محمد ،به جعفر

به مسلم، به عبدالله و قاسم

شده نام تو و نام شهیدان رهت ورد زبانم

تویی روح و روانم

 به قربان تو جانم

قسمت میدهم آقا به زهیرت

به حُر و به بُریر  َت

اَنیس و اَنس و سعد و سعید و  وهب و مالك و ادهم

به مسعود و  به اَسلم ،به حلاس و به حجاج و به همام  و به جابر

به شبیب و به حبیب بن مظاهر، به  ضرغامه  و كنانه و عامر

به جون و به سُوَید و به نعیم و به مُجَمَّع، به هفهاف و به زاهر

به رافع ،به نافع، به عَمر و  به رُمیث و به بشیر و حبله ، حنظله،سُوار

به سیف و به عباد و به جُناده،به عمار، به منحج، به حارث، به عقبه

به عابس، به سالم، به نعمان و به عمران، به حتوف و به سلیمان و به قارب

به جُندب، به شوذب،قسمت میدهم آقا كه از این خیمه مَرانم

تویی روح و روانم

به قربان تو جانم

قسمت میدهم آقا به یاران خمینی

به شهیدان به خون خفته ی این شور حسینی

به مردان طلائیه و فكه

به شیران شلمچه

دلیران هویزه

به خونین كفنان دل چزابه و پاوه

به خرازی و بابایی و شیرودی  و كاوه

به صیاد و برونسی،به جاویدی و روزی طلب و شاطری و مغنیه و شوشتری

همت  و دوران

 به آوینی و تهرانی و چمران

جدایم مكن از لشكر خوبان

زسید علی خامنه ای رهبر خوبان

شهیدم كن و آخر به این قافله ی كرببلایی برسانم

تویی روح و روانم

به قربان تو جانم

.