مدح ویژۀ میلاد امام رضا(ع)بنفسِ حاج امیر کرمانشاهی

.

ماه را در شب هجران برسانید فقط مژده‌ای در دل طوفان برسانید فقط به کویری که ندیده است به خود برگُ بری خبر از بارشِ باران برسانید فقط من همان گمشده‌ام ، راه بلدها من را به در خانه ی جانان برسانید فقط همه درهایِ جهان را به روی ما بستند دست ما را به خراسان برسانید فقط گر حرم قسمت ما نیست سلام ما را به عزیزِ دل ایران برسانید فقط

شب عید استُ خراسان چه قیامت شده است مرغِ دل باز هواییِ زیارت شده است

چارۀ آخر ما پنجره فولاد رضا می‌کند معجزه ها پنجره فولاد رضا گفت تا زائرِ دلسوخته‌ای : جانِ جواد همه را داد شفا پنجره فولاد رضا ملجأ خوب و بد مردم ایران اینجاست دردها کرده دوا پنجره فولاد رضا آی شش گوشه ندیده ، نشو مأیوس بیا می‌دهد کربُبَلا پنجره فولاد رضا به تلافیِ مسلمان شده سلمان بود که به ما داده خدا پنجره فولاد رضا

پشت این پنجره‌ها معجزه ناممکن نیست شک ندارم که تمام گره‌ها واشدنی ست

کرده وابسته مرا حال و هوایِ حرمت خیر دیدم به خدا از همه جایِ حرمت روز و شب اهل یقین دورِ سرت می‌گردند همه صاحب نفسانند گدایِ حرمت بهترین ثانیه‌ها با تو رقم خواهد خورد بهترین خاطره‌ها خاطره‌هایِ حرمت حالِ آدم وسط صحن تو جا می‌آید به خدا مست کننده ست هوایِ حرمت بطلب باز من بی سر و پا را سلطان شده بدجور دلم تنگ برایِ حرمت

حرمت تکیه‌گه من شده از کل وجود به ضریحت برسان دست مرا زود به زود

شکر لله شدم نوکر خانه زادت گشته آرام همیشه دل من با یادت تو پناهِ منی و نسلِ من و اجدادم من گرفتار تو و نسل تو و اجدادت به تو هر روز سلامی ندهم می‌میرم من اگر خوب اگر بد به تو کردم عادت در میانِ همه دلباختگانت مشهور به شبِ معجزه‌ها گشته شبِ میلادت مسجد و میکده دادند به هم دست به دست در دلِ صحن پر آوازه ی گوهرشادت

جمع شد در حرم تو همه زیبایی‌ها هیچ جا بین جهان نیست شبیه اینجا

زائر تو به جهان رغبتش از یادش رفت زندگی و همه ی لذتش از یادش رفت هر که آرامشِ اطراف ضریحت را دید به خدا آرزویِ جنتش از یادش رفت سائلی آمده بود از تو بگیرد حاجت تا سلامی به تو داد حاجتش از یادش رفت درِ این خانه نداری ست که قیمت دارد بُرد کرد آنکه همه ثروتش از یادش رفت هر که شد چشم به راه تو شب اول قبر به خدا زیرِ لحد وحشتش از یادش رفت

خیره شد چشم همه نعمت ازین بهتر چیست ترسی از مرگ میان دل زُوّارت نیست

غم فراوان شده و میکده لازم شده‌ایم حضرت عشق ببخشید مزاحم شده‌ایم ما به تو رو نزده حاجت ما را دادی سر این سفره فراوان مُتنعّم شده‌ایم زندگانی به خدا طعم دگر گیرد اگر بنویسند به دربار تو خادم شده‌ایم همگی در طلب رزق محرم امشب جلوی پنجره فولاد تو مُحرِم شده‌ایم اربعین پیش حسین ضامن ما باش آقا غم فراوان شده و میکده لازم شده‌ایم اربعین خانه ی دل‌ها همه نا آرام است اربعین هر که زیارت نرود ناکام است

«محمدحسین رحیمیان»

.