چو گیسوی خود پیچ و تابم بده- جواد مقدم

چو گیسوی خود پیچ و تابم بده 3 به طرز ملاحت جوابم بده 2 به آیینه ی بی زبان رحم کن 2 به طرز ملاحت جوابم بده 2 چو گیسوی خود پیچ و تابم بده زجام جمالت شرابم بده 2 به آیینه بی زبان رحم کن 2 به طرز ملاحت جوابم بده 2 چو کار دل و غمزه بالا گرفت به دریا ی خون کشتی ام پا گرفت (چو دیدم در بسته ی کربلا دلم بهر فرزند زهرا گرفت)2 امیری حسین و نعم الامیر 4 مصلی حق را نمازی حسین 2 مهی دل ربا دل نوازی حسین 2 به درگاه عشق عزیز خدا جهانی به عرض نیازی حسین 2 شفا سخت بیمار این در شده طبیبی حسین چاره سازی حسین (اگر تو نبودی نمازی نبود صلاتی ، تو اصل نمازی حسین) 2 به ملک ولایت امام شهید امیری حسین و نعم الامیر 2 نه من قابلم تا که نامش برم نه قابل که نام غلامش برم کجا قابلن می گساران او که بهره زسهبای جامش برن اگر جویمش سجده ای دائمی به خال لب لاله فامش برم چنان در قیامت قیامت کنم دهد رخصتم تا که نامش برم کشم در قیامت ز دل این سفیر امیری حسین و نعم الامیر 4 نبر نام آن شاه را بی وضو 2 نکن طی این راه را بی وضو طهارت بجو از نم اشکه خود مخوان نام این ماه را بی وضو سریع الاحسین شهادت بود مرو این گذر راه را بی وضو 2 چو ساده بیان اسم اعظم کنی مبر نام الله را بی وضو مبر نام آن شاه را وضو مکن طی این راه را بی وضو ز اشک محبت وضویی بگیر امیری حسین و نعم الامیر 4 رخش طعنه بر شمس تابان زند جمالش ره دین و ایمان زند (کمالات بی حد و حصرش مگو کنایه به آیات قرآن زند )2 زسر  عالمی را برد عقل و هوش قدم گر به وادی عرفان زند (ببین زیر شمشیر ها دست و پا بر این قلب خون بار عطشان زند)2 سلام  ای به وادی محنت اسیر امیری حسین و نعم الامیر بزرگی تو را باشد و ما خفی امیری حسین و نعم الامیر (کشم در قیامت زدل این سفیر امیری حسین و نعم الامیر)2

.