کعبۀ جانبازی

کوفه ای کـــــعبۀ جانبازی من

       کـــوفه ای سنگر سربازی من

کوفه تـــــو خاطرۀ عشق منی

        تــــــو نمایشگر سر مشق منی

کـــــــوفه ای شاهد شمع ازلی

        شــــــاهد سوز و مناجات علی

سرخ محراب تو از خون خداست

         کــــــــــوفه بام تو مرا کوی مناست

کوفه اهـــل تو مرا چون دیدند

       دستــــــــم اول همگی بوسیدند

جملـــــــه گفتند که مهمان آمد

        نائب مظهـــــر قــــــــــرآن آمد

لیـــــک پیمان ز جفا بشکستند

        شب درِ خــــــــانه برویم بستند

کوفه یک تن برُخم در نگشود

        و آنکه بگشود بجز طوعه نبود

کــــوفه ای کاش عزیز زهرا

         نــــــکند رو سوی این قوم دغا

<اسماعیل ولیخانی(طالع)>