مدح و توسل_میلاد حضرت صِدیقۀ طاهِره زهرای مَرضیه سَلام الله عَلیها _استاد حاج منصور ارضی

این عشق که پیدا شُدنش دستِ خودم نیست
باطبع که شیدا شدنش دستِ خودم نیست
جا کرده به دل پا شدنش دستِ خودم نیست
شامی است که یلدا شدنش دستِ خودم نیست

از دست من این می رسد آواز بخوانم
از شوقُ شکوهِ شب پرواز بخوانم

حال من و امثال مرا کیست بفهمد
نقصِ رُطبِ کال مرا کیست بفهمد
تعبیرِ شب فال مرا کیست بفهمد
خاکستریِ بال مرا کیست بفهمد

از بس پی یا فاطمه یا فاطمه رفتیم
دورُ و بر او کسوت پروانه گرفتیم

هرچند ثوابِ سخن از فاطمه کم نیست
وصفِ کمی از فاطمه هم کارِ قلم نیست
رفتن به سوی منزلِ او کار قدم نیست
این سیل نمایان شده جز قطره و نم نیست

الله،که توصیف نشد با لب و ابرو
زهرا که عیان نیست به جز بر علیُ هو

ای آینۀ دیدۀ مرآتی معراج
حُسن سحر پیرِ خراباتی معراج
خوش طعم ترین سیبِ ملاقاتی معراج
ای دخترکِ احمد و سوغاتی معراج

پس چله نشینی پدر داد نتیجه
از بوی خوشَت بود که افتاد خدیجه

*همچین که از دور اومد خدیجه دید یه بویِ دیگه امشب میده ...
چهل شب فراقشُ کشیده *

بالا بنشین و به همه حکم برانُ
پیغام خدا را به خلائق برسانُ
گهگاه به این سائل مسکین بده راهُ
گهگاه کمی چادر خود را بتکانُ ...

بفرست نسیمی که هلاکیم ز گرما
محتاجِ نگاهیم خودت چاره بفرما ...

*فَنَظُـرَعَلَیْنا نَظرَت کَریمه ...*

من منتظرم دست به دستاس بگیری
نان پخت کنی تیرگی از ناس بگیری
محشر کنی از خاک هم الماس بگیری
دست همه را با  یَدِ عباس بگیری ...

مدیون توام عاشق گندم شدنم را
در محشر کبریِ شما گم شدنم را

شاعر : حسین قربانچه