روضه و توسل به امام محمدباقر(ع) بنفسِ حاج محمد طاهری

. شبایِ جمعه فاطمه میره کربلا شبای جمعه گریونه بینِ روضه ها شبای جمعه .. شبهای جمعه .. میگه میونِ حرم حسین ای شه بی سرم چرا تنت رو خاک نکردن ؟!.. میگه الهی فدات بمیرم برا بچه هات چرا تنت رو خاک نکردن ؟!.. مادر بمیره .. با لب تشنه کشتنت مادر بمیره .. به زیر دشنه کشتنت مادر بمیره .. مادر بمیره .. پیشِ چشای ترم به پیشِ چشم دخترم ای وای تنت رو پشتُ رو کرد .. تو جنگ غریبه کشی میخواست مثه من بشی نیزه ای به پهلوت زدن .. دوباره بازم همه زِ سوز غم میگن تو #مسلمیه سینه زنا بهم میگن ای داد بیداد .. ای داد بیداد .. کم کم داره میرسه محرم داره میرسه کاری برا خودم نکردم .. کم کم داره میرسه محرم داره میرسه الهی من دورت بگردم .. *هر کجا هستی ، صدا ناله تُ با امام باقر آزاد کن ، اینقدر این آقا به روضه برا جد غریبش اهمیت میداد (این بنایی که الان هست تو منا حاجیا روضه میخونن بنایی ست که امام باقر گذاشته) هر کی میرفت منا و میومد خداحافظی کنه با حضرت ، حضرت یه مقدار پول بهش میداد میگفت خرج روضه ای که من بهت میدم  اونجا میری منا برا جد غریب من روضه بخوان .. حالا چرا منا؟‌اینهمه جا برا روضه است !.. حضرت میخواد اونجایی که گوسفندها رو ذبح میکنن اینا حواسشون باشه .. (حواست هست چی گفتم؟!..) آخه وقتی این قربانی ها رو دارن بهشون آب میدن یادِ جدِ غریبش بیفتی .. آخه بین دو نهر آب با لب تشنه ... حالا هر کجا هستی صدا ناله تو آزاد کن .. حسین ...* .