الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِینَ بِوِلاَیَةِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلاَم‏ ... امشب بشیر از جانبِ حیِ تعالی آمده گوید که یاسینی دِگر از صُلبِ طاها آمده یا کوثری از دامنِ اُم‌ابیها آمده چارم علی در مجمعِ اولادِ زهرا آمده از نسل مصباحُ الهدی هادی به دنیا آمده نورِ هدایت تافته هم در عرب هم در عجم کهف التقی ، بَدرالشرف، نورُالهدا، ابن‌َالرضا رُخ رحمه للعالمین هیبت علیِ مرتضی قرآن از پا تا به سر توحید از سر تا به پا هر دیده بر او یک حرم هر دل بر او یک سامرا هم وجهِ ذاتِ کبریا هم نجلِ ختم‌الانبیا آیینۀ حسن قدم بگذاشت در عالم قدم از آیۀ «اللهُ نور» افکنده گل سیمای او نام دل‌آرایش علی ، قلبِ محمّد جای او در چشمِ عرش کبریا پیداست جایِ پای او دل ، حج بجا آرد ولی در طوف سامرای او جود و کرم ، بذل و عطا ، یک قطره از دریایِ او عالم اگر سائل شود در پیش بذل اوست کم چشم عطا بر درگه و چشم کرَم بر دامنش یعقوب‌ها بینا شوند از نفخۀ پیراهنش نور الهی در دلش روح محمّد در تنش قرآن ، کتابِ مَنقبت مداح ذات ذوالمَنَش شیرین دعایِ جامعه از منطقِ شور افکنش بین زیارات دگر این جامعه گشته علم باغ بهشت من بود صحن و سرای سامرا مرغ دلـم دائم زند پر در هوای سامرا تا چهره بگذارم شبی بر جای‌جای سامرا سعی و صفا و مروه‌ام باشد صفایِ سامرا ای کاش یارب میشدم عمری گدایِ سامرا هرچند دائم خویش را بینم کنارِ آن حرم ای آفتاب شهر دل رویِ جهان‌آرای تو ای گشته زیبایی خجل از طلعتِ زیبای تو رویِ خدا را اهل دل دیدند در سیمایِ تو نور خدا می‌تابد از سرداب سامرای تو دُر کرامت ریخته از لعلِ گوهر زای تو در زیرِ بارِ منتت پشت فلک گردیده خم تو وجهِ حیِ داوری یا‌بن‌الجواد ابن‌الرضا تو احمدی تو حیدری یا‌بن‌الجواد ابن‌الرضا تو جسمِ ایمان را سری یابن‌الجواد ابن‌الرضا تو روح را بال و پری یا‌بن‌الجواد ابن‌الرضا از هرچه گویم برتری یابن‌الجواد ابن‌الرضا .... چون می‌نگارم وصفِ تو در دست می‌لرزد قلم شاعر : استاد غلامرضا سازگار

.