یا رب ز گناه خـویش شرمنده مـنم(اشعارمناجاتی)

یا رب ز گناه خـویش شرمنده مـنم                   بـر هـر چـه عـقوبت است زیبنده منم

غـــفار تویی، غنی تویی، الله تویی                 بــد کار مـــنم، گـــدا مــنم، بــنده منم

الــهی بــا تـــــــــو دارم گــفتگویی                       بـــــسویت آمــــده بـــی آبـــــرویـــی

مــن آن نــا خوانده مهمان تو هستم                هــمان کــه بــار هــا پـــیمان شکستم

چـــو مـــاه رحمت و بخشندگی شد                 گـــدا سـوی تـو بــا شـــرمندگی شـــد

ز عـــصیان ســینه من تــنگ باشد                     هـــــمه اعـــمال مـــن نـــیرنگ بـاشد

بــه دل حـــال مـــناجـــــاتم نــباشد                    قـــــبول تــــو عـــــــباداتــــم نــــباشد

نـماز و روزه من بی حضور است                         ز درگــاهت دلــم بـــسیار دور اســت

نـــبردم دست خـود یک بار سویت                        شــبی خـود را نــکردم رو بـــــرویت

سـر شک از دیدگان جاری نکردم                          بـــرای آخـــــــــــرت کـــــاری نکردم

ولی بــاز آمـــدم بــا سـر به زیری                       کــه یــک بــار دگـــر دســـتم بــگیری