خــدا، خــدا، خـــدا(اشعارمناجاتی)

اگر نبخشی ای خدا، ز مرحمت گناه من      شـود ســــیاه روی من، زنـامه سیاه من

کریم من، غفور من، رحیم من، الــه من     به این گناه واین خطا، ترا ترا زنم صدا

 

خــدا، خــدا، خـــدا (2)

 

کجا روم، کجا روم، اگــر مرا رهـا کنی        نـــه لایقم، نه قابلم، که تــــو مرا صدا کنی

همیشه من خطا کنم، هماره تو عطا کنی        هر آنچه می کنی مکن، مرا ز درگهت جدا

 

                                                       خــدا، خــدا، خـــدا (2)

 

کــــجا روم، کــجا روم، به ایــن امــید و ایــن رجــا

 

                                       چـــــگونه رد شـــود کــــسی کــه بر تو دارد الــتجا

 

گـــــــــرفتم آنـــکه رد کـــنی، کــجا روم کـــجا خـــــدا

 

                                        کــــه بـــوده روی عـــجز مــن، بــه درگـــه تــو ای خدا

 

خــدا، خــدا، خـــدا (2)