نمایش جزئیات

استغـاثه(اشعارمناجاتی)

استغـاثه(اشعارمناجاتی)

بــی پـــناهم، بــی پـناهم            یــا غـــیاث المـــــستغیثین

 

رو ســـیاهم، رو سـیاهم            یــا غـــیاث الـــمــستغیثین

 

مـســــتحق آتش هـــستم            تــــــوبه هـــایم را شکستم

 

گر چه خالی مانده دستم           عفو و بخشش از تو خواهم

 

تـــو خــدا و بنده ام مـن            بـــنده شـــــرمنده ام مــــن

 

سربه زیر افکنده ام من            از عـــنایت کـــن نـــگاهم

 

یــا غـــیاث المـستغیثین            یـــــا غـــیاث المــستغیثین

 

بــا هـمه جرم و خطایم            تـــو مــرا خــواندی بـــیایم

 

گــــریه و زاری نـمایم            تــــــــا بــبخشایی گــــناهم

 

یــا غـــیاث المـستغیثین           یــــــا غـــیاث المــستغیثین