چشم و چراغ حسن

قاسم که گل خوشبوی باغ حسن است

در صحن چمن، و چراغ حسن است

در مـــــــــــاتم او به صحنۀ عاشورا

از بهر حسین، تــازه داغ حَسَن است

<محسن حافظی>

*****

این پیــــــک خدا بود جوابش بدهید

مــــــــاهست پناه ز آفتابش بدهید

ای سنگ دلان کوفه و شام و عراق

قاسم گل مجتبی است آبش بدهید

(سید رضا مؤید)

*****

ای حَسن هر کس که در دل کینه داشت

ضربه ای بر جسم قاسم می گذاشت

قــــــــــــــــــــاتل قاسم کند این زمزمه

مــــــــــــی کُشم او را به یاد فاطمه

هــــــــــــر که بهر قتل او کرده شتاب

مـــــــــی زند ضربه به یاد بوتراب

*****

پـــــــــریشانم برای تو عمو جان

شـــود جانم فدای تو عمو جان

چرا آنقدر در این صحرا غریبی

مگو قاسم نداری ای عمو جان

دگر راهـــــم بده در این جهادت

 نـــدارم حاجتی غیر از شهادت

*****

کــاش نمی دید عمو پیکرت

تـــــــا ببرد هدیه برِ مادرت

کاش نمی دید تو را اینچنین

جان دهی و پا زنی بر زمین

*****

آن ماه که روشنگر هر انجمن است

مجموعه ای از فضائل پنج تن است

در شـــادی و غم دست توسل ما را

بـر دامن لطف قاسمِ بن الحَسَن است

<سید رضا مؤید>