روضه و توسل اجرا شده شب ششم محرم ۹۸ به نفس حاج محمدرضا غلامرضازاده

او میدوید و من میدویدم او سوی قاتل من سویِ مقتل او می کشید و من می کشیدم او از کمر تیغ من آه باطل او می برید و من می بریدم او از حسین سر من غیر از او دل أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ .. حسین ، آرام جانم روح و روانم .. حسین ، دردت به جونم .. حسین ، غریب گیر آوردنت .. وقتی اومد بالایِ بلندی دستاشُ رو سرش گذاشت صدا زد یا جَدا ببین سر برادرمُ دارن میبرن .. گریه کن برا مادری که تنها گیرش آوردن بچه ها ، اگه تو مدینه مادرشو نمیزدن ، تو کربلا چادر زینبشُ نمی کشیدن .. بچه های حسین اینجوری آواره ی بیابون ها شدن .. میگفت دامنش آتش گرفته دویدم آتش دامنشُ خاموش کنم ، تا منو دید گفت: نزن .. نزن .. دستاش میلرزید پاهاش میلرزید .. گفتم من نمیخوام بزنمت میخوام آتش دامنتُ خاموش کنم، اومدم پایین آتش دامنشُ خاموش کردم .. یه نگاهی کرد به من گفت آی مرد اگه آب داری بهم بده ، گفتم واسه خودت میخوای؟ گفت نه میخوام ببرم برا بابام لبایِ خشکش بهم میخورد ... شیخ عبدالزهرا سی شب چهل شب روضه خواند ، شب آخر ماه صفر رفت خونش خوابید تو عالم رویا امام حسن و دید گفت شیخ عبدالزهرا دستت درد نکنه ممنونم جلسه ی مارو محکم برگزار میکنی ممنونم اقامه ی عزا میکنی اما شیخ عبدالزهرا هنوز روضه ی مارو نخوندیا،گفتم آقاجون قربونت بشم من چهل شبه دارم روضه میخونم چطور میشه روضه ی شما رو نخونده باشم !.. فرمود روضه ی ما اینا نیست روضه ی من اون لحظه ای بود که تو کوچه ها دنبال مادرم میرفتم انچنان نامرد سیلی تو صورت مادرم زد .. کوچه ی بنی هاشم باریک ، خورد به دیوار رو زمین افتاد .. دیدم مادرم دیگه چشماش جایی رو نمیبینه ... شبی ای کربلایی پیش ما باش میون گریه ها و روضه ها باش شبی شالی بکش روی چشامون شبی هم جای ما کرببلا باش .. رفیقم هم رفیقایِ قدیمی رفاقت خوبه اما با کریمی بیا امشب غریبونه بخونیم یتیمی آی یتیمی آی یتیمی .. خدا میدونه بی تو ما یتیمیم اگه بابا داریم اما یتیمیم بزار امشب یتیمونه بخونم بیا آقا .. بیا آقا .. یتیمیم .. مزاری محترم میسازیم آقا برا صاحب کرم میسازیم آقا برای حضرتِ قاسم مدینه ورودیِ حرم میسازیم آقا حسین آرام جانم ... حسین روح و روانم ... حسین دردت به جونم ... .