خدایی خدا غریب ِ-مجتبی رمضانی

خدایی خدا غریب ِ، خدایی خدا غریب ِ

غریب ِ،چون كه ما عاشقش نشدیم

غریب ِ، بنده ی لایقش نشدیم

غریب ِ، رهرو صادقش نشدیم

اَمون ز غفلت،اَمون زتهمت

از دست ما تو غیبت ِ،حضرت حجت

گناه شد عادت،غیبت عبادت

جالب اینه گذاشتیم سر خدا هم منت

هر جا ریا شد،به اسم خدا شد

همه دكان وا كرده ایم،حتی تو هیئت

چی و ببینه،دل سیاه و یا رو زبون الهم الرزقنا شهادت

از امر به معروف ترسیدیم

حاجی و دور شیطان گردیدیم

همسایه یتیم و سیر خوابیدیم

ما به زمین خورده خندیدیم

خدا نفهمیدیم،خدا نفهمیدیم

خدایی خدا غریب ِ، خدایی خدا غریب ِ

غریب ِ،چون كه راحت گناه كردیم

غریب ِ،به نامحرم نگاه كردیم

غریب ِ،نامه فقط سیاه كردیم

فروختیم ایمان،خریده ایم نان

خاك می خوره به روی تاقچه هامون قرآن

سحر نه حالی،نه خمس مالی

اسممونم گذاشتیم عبد شاه مردان

شیعه ی حرفی،آدم برفی

هنوز نمك نخورده ایم،میشكنیم نمكدان

یه پا تو محراب،یه پا لب آب

رو به روی عكس شهید،عكس شهینان

به خدا غرق امیدم كن

بی خریدارم،خریدم كن

پیش حسین رو سفیدم كن

نذر اباالفضل رشیدم كن

خدا شهیدم كن،خدا شهیدم كن

خدایی خدا غریب ِ، خدایی خدا غریب ِ

غریب ،ِ كه دوسش داریم واسه حاجت

غریب ِ، می پرستیمش برا جنت

غریب ِ، كه به تنهایی كرده عادت

تو راه پاكی،زدیم به خاكی

چه عاشقی چه مجنونی چه سینه چاكی

جای حرم كیش،جای پرچم دیش

چه ساده بر مقدسات،میشه حتاكی

این وضع ناموس،كو كف افسوس

نكشیدیم خجالت از چادر خاكی

دیگه شیطان شد،ایاك نعبد

ببین خدارو ول كردیم می گردیم با كی

بگو خدا رحمی به حالم كن

لكه ی ننگم،زلالم كن

عشق خودت رو مدالم كن

بكش و در علقمه چالم كن

خدا حلالم كن،خدا حلالم كن