«شمع سوزان»

من زاده علی مرتضایم

من شاهباز ملک لا فتایم

فضل و شرف همین بس از برایم

که خادمم به درگه حسینی

والله ان قطعتمو ایمینی

انّی اُحامي ابداً عن دینی

خدمتگذار زاده بتولم

من باغ گلشن رسولم

ز افسردگی گلشنش ملولم

 دارم دل بشکسته و غمینی

والله ان قطعتمو ایمینی

انّی اُحامي ابداً عن دینی

سقای تشنگان بی پناهم

 دشمن اگر چه گشته خار راهم

من یک تنه حریف این سپاهم

والله ان قطعتمو ایمینی

انّی اُحامي ابداً عن دینی

ایستاده ام کنار آب لغزان

پایم بر آب و قلب من فروزان

در آب و آتش هم چو شمع سوزان

 سوزم ز خاطرات آتشینی

والله ان قطعتمو ایمینی

انّی اُحامي ابداً عن دینی

یا رب مدد کن این فرس برانم

وین آب را به خیمه گه رسانم

دیگر چه غم ، که بعد از آن نمانم

جانم فدای عشق نازنینی

والله ان قطعتمو ایمینی

انّی اُحامي ابداً عن دینی

تنها میان تیر دشمنانم

ای کاش نیزه ها خورد به جانم

در پیش کودکان خجل نمانم

ای تیر اگر به مشک کم نشینی

والله ان قطعتمو ایمینی

انّی اُحامي ابداً عن دینی

سقای تشنگان کربلایم

اگر شده بریده دستهایم

با مرکبم کنار خیمه آیم

تا حال زار من اخا ببینی

والله ان قطعتمو ایمینی

انّی اُحامي ابداً عن دینی

در خاک و خون دلم ازین غمین است

 که از عطش لب تو آتشین است

دستم جدا افتاده برزمین

 در فرق من عمود آهنین است

والله ان قطعتمو ایمینی

انّی اُحامي ابداً عن دینی