«علمدار حسین علیه السّلام»

علم چو افتاده از دست علمدار حسین

ناله شد همدم و گردید علم یار حسین

تیر بیداد چو بر دیده عباس نشست

شد روان خون دل از دیده خونبار حسین

علم افتاده چو از دست علمدار حسین

ناله شد همدم و گردید علم یار حسین

دید بی دست چو آن پیکر در خون شده را

روح گردید برون از تن افکار حسین

علم افتاده چو از دست علمدار حسین

ناله شد همدم و گردید علم یار حسین

آه از آندم که روی کشته عباس فتاد

اتش اندر فلک از آه شرر بار حسین

علم افتاده چو از دست علمدار حسین

ناله شد همدم و گردید علم یار حسین

گفت ای جان برادر تو شدی کشته و گشت

بسوی شام روان خواهر افکار حسین

علم افتاده چو از دست علمدار حسین

ناله شد همدم و گردید علم یار حسین

ای دریغا که ز بی دستی تو نزد یزید

دست بسته برود عابد بیمار حسین

علم افتاده چو از دست علمدار حسین

ناله شد همدم و گردید علم یار حسین

آه از این قامت چون سرو از آن دست بلند

که به خون غرقه شدی قافله سالار حسین

علم افتاده چو از دست علمدار حسین

ناله شد همدم و گردید علم یار حسین

بار دیگر به مددکاری من برخیز که نیست

 دیگری جز تو در این دشت مدد کار حسین

علم افتاده چو از دست علمدار حسین

ناله شد همدم و گردید علم یار حسین