ساقی ام من که مشکم بیش از جونم عزیزه-مهدی مختاری

ساقی ام من که مشکم بیش از جونم عزیزه

لبام آب ستیزه/سینم غصه خیزه

تا حرف مردو قولشه/از این مشک پاره

جای آب هماره/آبروم می ریزه

الهی هیچ پهلوونی /دستش نشه کوتاه

میون هلهله و کف /نکشه از دل آه

ای آب وحشیای این /صحرا ازت خوردن

حالا به من رسید شدی/ رفیق نیمه راه

ندیدی بردنت رو/ من آرزو دارم

نگفتی پیش زینب/ من آبرو دارم

خجلت از او دارم/خجلت از اودارم...

واویلا واویلا.

منی كه آسمون بودم/ برخاكم كشیدند

برجسمم دویدند/ گریستم خندیدند

قامتم سرو  و دستانم/ شاخ حاصلم مشك

ولی حیف حاصلم/رو با شاخه چیدند

آقا منو خیمه نبر/حاجت من همینه

جلوی خیمه ایستاده/با صد امید سكینه

برو نذار بیشتر از این/به اشك تو بخندند

تا دیر نشد بگو رباب/ بچه شو سیر ببینه

نشد هرچه كردم  از/ مركب نیفتم من/دیدن رشیدم آقا 

لذت داره دیدن/فقط نگاه كردند

واویلا واویلا.

پیش پات گر برنخیزم/ این جای عجب نیست

در من تاب و تب نیست/ عباس بی ادب نیست

بدتر از زخمای تنم منو کشته آقا/که دیگه زانوهام/رکاب زینب نیست

می خوام بلند شم پیش پات/ امون زبی دستی

بلندبلندگریه نکن/قلبمو بشکستی

تو قوت قلبی برا /اهل حرم آقا

نذار رقیه ببینه/دست به کمر هستی

نداشت سابقه هیچ وقت/که من باشم زنده

کسی به اشک چشمات /هو کنه و خنده

شدم شرمنده/شدم شرمنده

واویلا واویلا.

چیزی که از خوردن آب ساقیتو معاف کرد

حالم اعتراف کرد

عین و شین و قاف کرد

هرتیغی خصم ذولفقاربود

دور من طواف کرد

خودش رو به زحمت/بر تنم غلاف کرد

ببین جسم علمدارت/ نداره شیرازه

این باقیمانده ی چهار/ هزار تیر اندازه

علم ازین به بعد آقا/دستتو می بوسه

گرچه پر از تیره هنوز /جای یه دست بازه

گرفتی در آغوشم/پریشونم آقا

منم می خوام دستامو حلقه کنم آقا/نمی تونم آقا/نمی تونم آقا...

واویلا واویلا..