دیگه جون نداره پاهام-محمود كریمی

دیگه جون نداره پاهام، نشستم به روی زمین

یا با من بیا تاحرم ، یا جون دادنم و ببین

میگن اهل حرم ای داداش، همراهم برمی گردی

شکستی کمرمو ای کاش، چشماتو وا میکردی

ببین کار من زار شده

امامت گرفتار شده

 حسین بی علمدار شده

...

سرت رو اونی که شكست ،شکسته کمرمنو

شکستن علم تو رو،شکستن سپر منو

ببین دور مون و تا خیمه، دریای خون گرفته

ببین  که دوباره این لشکر، بعد از تو جون گرفته

رباب زار و گریون شده

سکینه عزادار شده

حسین بی علمدار شده

 ببین کار من زار شده

امامت گرفتار شد

حسین بی علمدار شده

...

تو خیمه کسی نشنید،صدای نیمه جونتو

می میرن اگه اگه ببینن ،تن غرق به خون تو

تو خیمه همه مادرها، سرگرم اشک و آهند

زن و بچه هامون ای داداش، بعد از تو بی پناهند

دل خیمه ها خون شده

 حرم بی سپه دار شده

  حسین بی علمدار شده

***

دیدی آخر شد امیدم ناامید

بی بردار گشتم و پشتم خمید

تو کنون خفته ای اندر برمن

داده پیغام به تو دختر من

گر نشد آب میسر گردد

گو عمو خود به حرم برگردد