لالۀ سرخِ آل اطهارم

لالۀ سرخِ آل اطهارم (2)

نوک نی هجده دسته گل دارم

 فخر دینم من، عابدینم من(2)

من که گریان در شهر و صحرایم

 یادگار فرزند زهرایم

شامیان بر آزار من خیزید

 سنگ و خاکستر بر سرم ریزید

 فخر دینم من، عابدینم من(2)

شََّر دشمن را بر ملا کردم

شام ویران را کربلا کردم

عمّه ام روی ناقه بنشسته

او در آزار و دست من بسته

فخر دینم من، عابدینم من(2)

گر شود باز این غل و زنجیرم(2)

رأس بابا را، در بقل گیرم (2)

لالۀ سرخ آل  اطهارم (2)

نوک نی هجده دسته گل دارم

فخر دینم من، عابدینم من(2)

گه روم بزم پور مرجانه(2)

گه به زندانم، گه به ویرانه(2)

شمر دون غل بر، دست و پایم زد

خنده بر اشکِ عمّه هایم زد

 فخر دینم من، عابدینم من(2)

< غلامرضا سازگار>(میثم)