مناجات و دعا ویژه شب های قدر_ استاد حاج منصور ارضی

لیله القدر است ای دیده ببار
اشک بر جرم و گناه بی شمار

*چون دیدم اززبون خودمون بگم فایده نداره ....ای خدا من بنده ی شرمنده ام...
امشب گفتم اززبون امام زمان براتون بخونم*

لیله ی قدر و شب عید دل است
فیض حق بر بندگانش کامل است
لیله ی قدر و خدای مهربان
بگذرد از اشتباه بندگان
لیله ی قدر و شب ذکر و دعاست
وقت رفتن تا نجف تا کربلاست
در سحرگاهش خدا را بنگرید
یوسف آل عبا را بنگرید
***
دل به هم داده به هم مونس شوید
تا فدای زاده ی نرجس شوید
تا بیاید انتظار ما به سر
قدر بشناسید این وقت سحر
وه چه خوش گفته رسول کردگار
افضل الاعمال باشد انتظار
انتظاری که نبی فرموده چیست؟
منتظر در منظر آن یار چیست؟
منتظِر باید به راه منتظَر
بگذرد از هستی و از جان و سر
***
گر بیاید آن امام با وفا
در همین تهران ما پرسد ز ما
کو نشان شیعه گی شهرتان
تا نمایم من دعایی بهرتان
خویش را در مهلکه انداختید
که امام خویش را نشناختید
گوئیا درس جدیدی خوانده اید
غافل از رسم شهیدان مانده اید
زود آدمهای دنیایی شدید
با گناه خود پذیرایی شدید
***
رفت از یاد شما آن روزها
گریه و ها و ناله ها و سوزها
دوری از راه سعادت می کنید
غفلت از شوق شهادت می کنید
یک نفر بی جرم و بی تقصیر نیست
این کدورتها که بی تأثیر نیست
عفت و شرم و حیا ، ایمان چه شد؟
غیرت ناموسی مردان چه شد؟
***
نان شبهه لقمه ی مردم شده
چادر زنهای شیعه گم شده
کو حجاب فاطمی بانوان؟
کو مرام خالص نسل جوان
نیست از هجرم دلی غرق ملال
بسکه کردید هر حرامی را حلال
نیست یک خانه نجیب و بی گناه
تا شبی آنجا بگیرم من پناه
من امامم سر پناه من کجاست؟
هیئتی ها جایگاه من کجاست؟
وای در هیئت اگر غفلت کنید
از زنا بدتر اگر غیبت کنید
عمرتان صرف سخن چینی شده
در لباس دین به بی دینی شده
***
من چراغ و ریسه می خواهم چه کار؟
شیعه می خواهم که باشد پای کار
شیعه ی خالص به دنبال من است
دائماً فکر من و آل من است
منتظر باشید تا آیم ز راه
بی پناهان را دهم آخر پناه
من دعا گوی شما هستم ولی
از شما خواهم گدائی از علی
راه جدم مرتضی راه من است
هر که در این راه باشد ایمن است...
الهی العفو...