نمایش جزئیات

سینه زنی سنگین جانسوز _ ویژۀ ایام شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام _ سید رضا نریمانی

سینه زنی سنگین جانسوز _ ویژۀ ایام شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام _ سید رضا نریمانی

رفقا جاتون خالی این اربعینم حرم اربابو قسمت شد ببینم چه شلوغ و با صفا بود تو حرم برو بیا بود الهی  هیچکس توی غربت نمونه حرم  هیچ آقایی خلوت نمونه کسی بی حرم نمونه ... درد ما رو کی میدونه ... به کی بگم که ، کریم عالم غریبه گوشه‌ی مدینه یه جای تاریک ، چهارتا خورشید اسیر غربت زمینه ... تو کربلا یه قبر و ، ضریح شش گوش مدینه هم یه قبری ، ساکت و خاموش آقام غریبه ، غریب عالمینه ... الهی زهری به هیچ جگر نشینه اقلا  این صحنه رو خواهر نبینه نبینه داداش مریضه جگرش تو تشت میریزه الهی مردی زنش تنهاش نذاره آخه اون جز همسرش همدم نداره برا مجتبی بمیرم ... تو غمش عزا میگیرم ... غریب عالم ، حتی تو خونش کنار همسرش غریبه تو خونه تنهاست ، غریبه تو شهر بدون همدم و حبیبه هم توی زندگی غریب ، هم تو شهادت بعد شهادتش بازم ، مونده تو غربت آقام غریبه ، غریب عالمینه ... الهی هیچوقت آتیش ، به در نیفته جلوی چشم پسر ، مادر نیفته مادرم به پشت در رفت برای بابام سپر رفت دومی  به زخمای دلم نمک زد مادرو  جلوی چشم من کتک زد با غلاف زدن به بازوش ... پشت در شکسته پهلوش ... خودم می دیدم ، میون کوچه چطوری مادرم زمین خورد بشکنه دستش ، همون کسی که تو کوچه دستاشو بالا برد دارم میام به پیشت ، چطوره پهلوت؟ حسن برات بمیره ، بهتره بازوت؟ منو بزنید ، مادرم رو نزنید ...
.