سـروش غـم(شعر در فراق رسول اكرم(ص))

چـراغ و مـسجد و مـحراب شـد خـموش امـشب

  فــــتاد چـــــشمـه فــیض ابـــد ز جــوش امــشب

گــــذشت از ســر گــردون فـــغان اهــل زمـین

 رســد بـه گـوش زمـین نــــــــاله سـروش امـشب

بـه بـست دیـده حـــــــــق بـین، پـیمبر رحـمت

        کــه مــــی زنند مــلائک، ز دل خـــروش امــشب

چــــــرا صــــدای مـــناجــات او نـــــمی آیـــد

 ز شوق وصـل، مــگر رفــته او ز هــــوش امشب

 

بــجای نـــــــغمه تـــکبیر، رهـــبر اســـلام

رسد سروش غم، از دخــترش بـــگوش امـشب

روان فـــــاطمه از قَـــطع وَحـــی می سوزد

در یــغ و درد، کـه این شعله شد خَموش امشب